Op aanraden van Evy...

[mini]

Op aanraden van Evy beginnen we ook maar eens met een dagboekje.
We kunnen zo beter zien hoe onze conditie vooruit gaat. En het is een leuke herinnering voor later, natuurlijk.

Ik zal eerst beginnen met wie ik ben, zo krijgen jullie al een beter zicht wie spreekt/schrijft.
Ik ben een vrouw van 28 jaar, mama van twee lieve dochters (bijna 4 en bijna 2,5 jaar).
Ik ben afkomstig uit W-vl, regio Kortrijk. En al 7 jaar getrouwd met een schat van een vent.
Voila, meer dan genoeg info...

Nu nog wat achtergrond info:
Ik was sportief én roker ( ) tot we de beslissing namen voor kindjes. Standepede gestopt met roken (ondertussen al 5,5 jaar) en eens zwanger ging dat sporten ook achteruit. Ik ging vroeger fitnessen, badmintonnen en sporadisch lopen. Ik haalde zonder problemen 5 of meer km's.
Na de zwangerschap van de oudste ging ik werken aan m'n lijn alsook conditie. De overtollige kilo's smolten heel snel weg en ik had min of meer een basis opgebouwd voor mijn conditie. En toen was ik zwanger van de jongste...
Daar waren die overtollige kilo's weer en de conditie was ook weer de grond in.
Eens m'n kleine meid een jaar was, had ik de moed gevonden om die kilo's weg te werken met een dieet. En dat lukte goed, ik ben nu anderhalf jaar verder en nog steeds op gewicht, of beter gezegd m'n eerste doel.
Het dieet volg ik niet meer zo streng, ja sorry, 'k geef toe ik eet graag.
Over het gewicht zijn we dus enigszins content, de conditie was nog steeds niet voldoende. Al ruim een jaar zat ik mezelf op te peppen om daar iets aan te doen, maar ik had altijd een excuus om het niet te doen. (ploegenwerk, kinderen, jongste gaat nog niet naar school, te weinig tijd,...)

Tot afgelopen zomer, 'k had drie weken verlof, dus ik kon al eens starten met S2R, zien of het iets voor mij was. Aangezien ik altijd graag had gelopen en andere sporten moeilijker te combineren vallen met m'n werk, koos ik voor S2R. Lopen kon ik doen wanneer ik wou en met wie ik wou. Geen excuus meer!
Ik ben direct naar een running center geweest (op aanraden van vrienden/collega's die al langer lopen), want ik had wel loopschoenen nodig... dus beter van de eerste keer de juiste.

En hop we waren vertrokken... weliswaar net iets te intensief... dat bleek na 9 lessen, toen ik moest stoppen met een overbelasting op beide knieën.
Een kleine maand out en een boel informatie rijker, begonnen aan de tweede poging om het lessenpakket af te werken.
Nog steeds met volle zin!!!!

We hebben ondertussen les 17 achter de rug en we tellen toch iedere keer af tot de volgende les. Het is mijn moment van ontspanning, mijn moment van rust, knopje omdraaien aan niks denken en lekker lopen. Even geen was en plas, boodschappen, kids ophalen/afzetten aan school/OM,... (al is het maar een half uur, 't scheelt toch )
't Is een kleine verslaving aan het worden.
M'n eerste doel, de 5km, komt steeds dichter en ik zal nog eens zo blij zijn als ik het aan één stuk kan lopen. De tijd doet er ni toe, het gewoon volbrengen en de HS mooi stabiel houden. Want eerlijk gezegd de eerste lessen liep ik met slagen tot wel 192.
Ik had het gevoel dat ik kon door blijven gaan, maar als ik nu die lessen vergelijk met de huidige; waar ik een gemiddelde HS haal van 146, dan merk ik écht wel een verschil.

[bloem]

Komt helemaal goed zo te lezen...
Wéér een junkie bij



Doe da goed zondag eh !

[mini]

Heb besloten om het nog even uit te stellen. M'n grote meid is ziekjes en er moet hier nog wat verbouwd worden morgen, vooral de opkuis zal voor mij zijn en dat na zo'n loopje zie ik nog ni zitten. Even wachten tot de grootste werken hier gedaan zijn en m'n meid weer op haar plooi is.

[El Pollo Diablo]

Hoera, eindelijk een mini-dagboek
Jammer om te lezen dat je de run vandaag niet hebt kunnen lopen, maar uitgesteld is niet verloren. En hopelijk is je dochter niet heel erg ziek natuurlijk! Hoe is 't tussen haakjes met de jongste?

[mini]

Hey,

Wel 't is eigenlijk m'n grote meid die in het gips zat, ze is er ondtss al anderhalve week van af, joepie. En 't is alsof er niks gebeurd is. Gelukkig.
Eindelijk is ze weer zelfstandig.
Ni constant: mama 'k moet naar het toilet, mama m'n trui moet af.... mama 'k heb koud, m'n trui,...
Nu heeft ze een virale infectie, ze is jammer genoeg door haar inspanningsastma gevoeliger aan de luchtwegen.

Idd uitstel is geen afstel. Er zijn nog heel wat loopjes en er staan er al een hoop op m'n verlanglijstje.

M'n verslagje van vandaag ga ik straks nog schrijven. Eerst m'n hubby helpen met de kids in de wasmachine euhm... bad te draaien.

[El Pollo Diablo]

och natuurlijk, stom van me! Weet ook niet waarom ik ineens je jongste in 't gips wou steken...
Fijn om te horen dat het echte gipskind intussen weer kan doen alsof er niks aan de hand was
Wat die astma betreft: mijn mamahert heeft ook last vast astma/copd dus ik kan er mij wel iets bij voorstellen. Hopelijk heeft je dochter er niet té veel last van...
Succes met het badderen van de kinderen - waarschijnlijk wordt 't straks dweilen?

[mini]

Viel best mee. Maar ondertussen is de badkamer dan ook weer gepoetst hé.
M'n grote meid heeft vooral last van die hoestbuien en wij natuurlijk ook... 's nachts.... Ohja we overleven die korte nachten wel.

Mijn verslagje van vandaag:

Zondag(middag)... dat staat meestal voor een uitgebreide (zware) maaltijd en aperitief. Die laatste heeft me de das omgedaan, want hij ging zo vlotjes binnen dat man-lief redelijk snel had bijgeschonken.
M'n eurocentje viel te laat dat ik eigenlijk nog m'n derde les van de week moest lopen en ik herinnerde me half dat Evy zei dat alcohol en lopen niet samen gaan.
Ik heb bijna twee uur gewacht na de maaltijd en bijna drie uur na het laatste glaasje zodat alles al wat 'vervlogen' was en de maaltijd verteerd.
De benen enzo waren super tijdens het 18de loopje... maar ohjee... die hartslag... ik kreeg die totaal ni goed, ondanks dat ik kon zingen en praten tijdens het lopen.
Eén ding weten we al zeker, nooit geen alcohol voor we nog gaan sporten. Een héél belangrijke les!!

Nuja... al doende leert men zeker?
Eens thuis deed de douche meer dan deugd, 'k voelde me herboren.
Na de opkuis in het huishouden, me samen met de zieke dochter voor de buis gezet en samen naar Mega Mindy gekeken.

[mini]

Het zag er even naar uit dat m'n wekelijkse afspraak met Evy, vandaag in het water zou vallen. M'n man liet me weten deze ochtend (toen ik al aan het werk was) dat ons oudste dochter een dagje zou moeten skippen op school. Ze had namelijk koorts (alweer).
Niet alleen m'n loopschema maar m'n hele dagplanning viel zowat in het water. Was dat even balen.
Nuja, alles voor de zieke kindjes hé.

M'n man liet weten dat oma over de middag even op ons meid zou letten, wanneer hij naar z'n werk vertrok. En hij stak subtiel door dat ik misschien dan maar even snel moest profiteren van de situatie en kon gaan lopen.
Met een schuldgevoel ten opzichte van oma en de zieke dochter deed ik snel m'n loopschoenen aan en hop we waren alweer vertrokken voor een nieuwe uitdaging. 8 - 2 - 10 - 3 - 8 - 2
En verbazend wel, de eerste 8 minuten gingen vrij snel. Een blik op m'n HS-meter en dan kwam het besef dat we de HS-meter helemaal niet hadden aangedaan.
Ohja... dan maar ons rondje registreren en lopen op 'snelheid'.

De volgende uitdaging kwam eraan; de 10 minuten!
Na 5 minuten kregen we nog een aanmoediging van Evy dat we dit echt wel kunnen. We kregen nadien een welgemeende proficiat en we waren behoorlijk trots op onze prestatie.
Na 3 minuten terug een loopje van 8min, peace of cake
Allezja even gedacht van; helpppp!!! Maar ik was blijkbaar onbewust gaan versnellen. Even terugschroeven en we konden rustig verder.

Voila het eerste loopje van deze week zit erop.
Snel een douche kunnen pakken en ons toeleggen op de zorgen van een zieke kleuter en een peuter met pubermanieren. Het leven van een mama... zalig toch

[El Pollo Diablo]

Fijn om te lezen dat je 'm ook gelopen hebt! En dat 't zo vlot gegaan is. Proficiat! Voelt goed aan hé Ook met een idiote grijns naar huis gewandeld?
Minder fijn om te lezen dat je dochter nog ziek is, 't houdt precies niet op voor haar. Hopelijk is ze snel genezen.

[mini]

Alweer zag het er naar uit dat m'n plannen in het water zouden vallen. Grrr! Ik kreeg telefoon van de onthaalmoeder dat ook m'n kleinste meid koorts had.
Zucht en 't is nog ni eens winter.
Tegen de middag kreeg ik gelukkig al beter nieuws, de koorts was goed gezakt en ze mocht voorlopig nog blijven.
Eénmaal thuis dan snel loopschoenen aan en weg waren we, m'n kleinste meid deed haar middagdutje dus ik kon even snel een toertje lopen voor ik ze ging halen.

Toen ik de deur uit kwam, heb ik wel twee keer gecheckt of ik m'n HS-meter aan had.
Sleutel? - check
ipod? - check
HS-meter? euhm... - check

Evy vertelde dat we vandaag de voorgaande les zouden herhalen, ik had er geen probleem mee. Het is toen best goed gegaan, dus kom op!
Ik had de indruk dat de eerste 8min heel snel zijn voorbij gegaan, de rustpauze was in mijn ogen overbodig. Alhoewel... ik moest 10 min gaan lopen. En die voelden pittig aan. Ik kon m'n HS mooi houden, maar 'k had precies een zwaar gevoel op m'n borstkas en moest meer moeite doen om verse lucht te krijgen.
Zou ik ook ziek aan het worden zijn, net als de dochters? Laat het aub uit hé
De 3 min stappen waren nu wel welkom. Al was ik heel blij dat ik weer mocht gaan lopen... het voelde beter aan, of toch ni. Lap rond de 5 min voelde ik het terug.
Zou het weer er ook iets mee te maken hebben? Het was precies nog wat mistig. Soit, dit was ni mijn beste dagje, maar ik bleef er wel van genieten.

Wat ik wel besefte... een boodschappenlijstje samenstellen tijdens het lopen... dat lukt precies ni zo goed