Op naar de 10 miles?
Forumregels
Een forum specifiek om jouw ervaringen te delen! Ben je vandaag gaan lopen, en vertel je ons graag hoe is geweest? Ga dan hier je gang!
Een forum specifiek om jouw ervaringen te delen! Ben je vandaag gaan lopen, en vertel je ons graag hoe is geweest? Ga dan hier je gang!
Op naar de 10 miles?
Hoi iedereen,
zoals jullie in mijn introductie al konden lezen, heb ik vroeger heel wat aan sport gedaan. Sinds deze week ben ik aan S2R begonnnen, met als doel om op 27/04/2014 de 10 miles te halen.
Introductie: http://www.start-to-run.be/forum/introd ... t3356.html" onclick="window.open(this.href);return false;
S2R - 5km in 10 weken
Week 1
MAANDAG
Ja hoor, vandaag hebben we onze eerste stapjes gezet in het start-to-run-programma!!
Eerlijk gezegd, ik dacht dat ik het vandaag niet ging halen om te lopen. Ik had na het werk heel wat te doen, en daar kwamen de eerste excuses aan. Eenmaal ik thuis was, moeder had het eten al opgezet.. DAMN!!
Tot ik mezelf in de spiegel bekeek. GEEN EXCUSES MEER!! Ik vroeg aan moeder wanneer het eten gereed was en dit was binnen een 40 minuten. Mijn looptraject van deze week bedraagt alles tezamen 20 minuten. Ik kon dus nog op tijd thuis zijn. Snel trok ik m'n oude loopschoenen en sportkledij aan, zette de tijden in mijn timer en met m'n rugzakje op m'n rug vertrok ik. Ik hoorde m'n moeder nog zeggen: Zou je geen pulletje meenemen, het wordt nogal frisjes. Maar ik wist waar ik aan begon, en bedankte haar voor de tip, maar zei haar dat ik het zeker niet nodig zou hebben.
En daar ging ik. Volgens m'n boek moet je eerst wat bewegen, je wat inwerken. Dus vijf minuutjes gestapt. Ook omdat ik startte in een woonwijk, en juist buiten de woonwijk was er geen huis te bespeuren. Hoewel ik qua zelfvertrouwen wel goed zit als ik over straat loop, het boezemde me eerlijk gezegd wel wat angst in om voor de wijde wereld te beginnen lopen. Een beetje gegeneerd liep ik de straat uit. Mijn oude witte gympies staken af op m'n zwarte T-shirt en grijze slobberbroek met een donkerroze riem. Met andere woorden, ik zag er een beetje belachelijk uit. Toch hield ik vol en stapte de straat uit. Ik nam m'n gsm met ingestelde timer, zette deze klaar en begon aan mijn 20 minuten.
Het eerste minuutje lopen. Wat ging dit snel voorbij zeg! Ik was trots op mezelf! Nu een minuutje wandelen. Daar gaat de timer weer. Twee minuten lopen. En ook dit ging snel voorbij. In alle eerlijkheid, ik heb mezelf wat moeten intomen. Ik voelde aan mezelf dat ik veel te snel ging lopen. Bij de eerste stappen voelde ik ook meteen dat mijn sportschoenen aan vervanging toe waren. Het voelde alsof ik op een veel te lang gekauwde kauwgom liep, naja, zo kan ik het het beste uitleggen, maar ik voelde gewoon dat mijn schoenen gewoon helemaal flut waren. Ook dit werd nog beter gevoeld naarmate de minuten voorbij streken.
Al snel viel mijn gêne weg. Trots hoe ik was vergat ik ook mijn slechte outfit. De minuten gingen zeer snel voorbij, soms moest ik eens mijn tempo zoeken, ook de manier waarop ik liep eerlijk gezegd. Maar ik denk wel dat ik dit zal volhouden.
Het was een geslaagde eerste run! Op naar woensdag!
WOENSDAG
Hello ladies and gentlemen!
Vandaag hebben we onze twee loop erop zitten. En eerlijk gezegd, ik keek er vandaag ook naar uit ook.
Deze namiddag even een korte stop langst de Brantano gedaan, want mijn oude schoenen konden echt niet meer. Heel snel had ik mijn nieuwe paar al gevonden.
Even leek ik het uur uit het oog verloren, want was al ver aan het indommelen in mijn zeteltje. De beginnende reclame op televisie deed m'n ogen even op de klok vallen en tot m'n grootste verbazing was het al reeds 17.15. Snel mijn loopbroek, T-shirt en schoentjes aan, GSM met ingestelde timer gepakt en weg waren we. En weer bekroop me het gevoel van gêne in m'n inloopwandeling. Ik wandelde de wijk uit, zette snel m'n timer op en weg was ik. En daar verliet het gêne me weer. Terug werd ik volledig opgeslorpt in het loopproces. En de nieuwe schoenen voelden heerlijk aan. Ik kon sneller lopen, en had ook veel minder last van de schokken in m'n benen. Trots liep ik. Rug recht, blik recht vooruit. Het was een zalig gevoel van vrijheid. Overduidelijk liep ik sneller dan de eerste keer, want ik heb nog een klein zijstraatje moeten bijnemen omdat ik anders niet aan m'n tijd geraakte.
Dit was weer een succes, op naar zaterdag!
ZATERDAG
Na een avondje stappen en een vrij slechte nacht, toch om 7u wakker. En ik voelde uitgeslapen. Al snel stond ik in mijn looptenue, klaar voor een verfrissend ochtendloopje. De lucht voelde fris aan en dat motiveerde me. De minuten vlogen voorbij met het lopen. Ik liep sneller dan normaal en het voelde ook beter aan. Dit was mijn beste dag tot nu toe. Ook liep ik weer een stuk verder dan woensdag, wat wil zeggen dat mijn tempo terug dat beetje hoger lag. Goed zo!
Op naar week 2!
zoals jullie in mijn introductie al konden lezen, heb ik vroeger heel wat aan sport gedaan. Sinds deze week ben ik aan S2R begonnnen, met als doel om op 27/04/2014 de 10 miles te halen.
Introductie: http://www.start-to-run.be/forum/introd ... t3356.html" onclick="window.open(this.href);return false;
S2R - 5km in 10 weken
Week 1
MAANDAG
Ja hoor, vandaag hebben we onze eerste stapjes gezet in het start-to-run-programma!!
Eerlijk gezegd, ik dacht dat ik het vandaag niet ging halen om te lopen. Ik had na het werk heel wat te doen, en daar kwamen de eerste excuses aan. Eenmaal ik thuis was, moeder had het eten al opgezet.. DAMN!!
Tot ik mezelf in de spiegel bekeek. GEEN EXCUSES MEER!! Ik vroeg aan moeder wanneer het eten gereed was en dit was binnen een 40 minuten. Mijn looptraject van deze week bedraagt alles tezamen 20 minuten. Ik kon dus nog op tijd thuis zijn. Snel trok ik m'n oude loopschoenen en sportkledij aan, zette de tijden in mijn timer en met m'n rugzakje op m'n rug vertrok ik. Ik hoorde m'n moeder nog zeggen: Zou je geen pulletje meenemen, het wordt nogal frisjes. Maar ik wist waar ik aan begon, en bedankte haar voor de tip, maar zei haar dat ik het zeker niet nodig zou hebben.
En daar ging ik. Volgens m'n boek moet je eerst wat bewegen, je wat inwerken. Dus vijf minuutjes gestapt. Ook omdat ik startte in een woonwijk, en juist buiten de woonwijk was er geen huis te bespeuren. Hoewel ik qua zelfvertrouwen wel goed zit als ik over straat loop, het boezemde me eerlijk gezegd wel wat angst in om voor de wijde wereld te beginnen lopen. Een beetje gegeneerd liep ik de straat uit. Mijn oude witte gympies staken af op m'n zwarte T-shirt en grijze slobberbroek met een donkerroze riem. Met andere woorden, ik zag er een beetje belachelijk uit. Toch hield ik vol en stapte de straat uit. Ik nam m'n gsm met ingestelde timer, zette deze klaar en begon aan mijn 20 minuten.
Het eerste minuutje lopen. Wat ging dit snel voorbij zeg! Ik was trots op mezelf! Nu een minuutje wandelen. Daar gaat de timer weer. Twee minuten lopen. En ook dit ging snel voorbij. In alle eerlijkheid, ik heb mezelf wat moeten intomen. Ik voelde aan mezelf dat ik veel te snel ging lopen. Bij de eerste stappen voelde ik ook meteen dat mijn sportschoenen aan vervanging toe waren. Het voelde alsof ik op een veel te lang gekauwde kauwgom liep, naja, zo kan ik het het beste uitleggen, maar ik voelde gewoon dat mijn schoenen gewoon helemaal flut waren. Ook dit werd nog beter gevoeld naarmate de minuten voorbij streken.
Al snel viel mijn gêne weg. Trots hoe ik was vergat ik ook mijn slechte outfit. De minuten gingen zeer snel voorbij, soms moest ik eens mijn tempo zoeken, ook de manier waarop ik liep eerlijk gezegd. Maar ik denk wel dat ik dit zal volhouden.
Het was een geslaagde eerste run! Op naar woensdag!
WOENSDAG
Hello ladies and gentlemen!
Vandaag hebben we onze twee loop erop zitten. En eerlijk gezegd, ik keek er vandaag ook naar uit ook.
Deze namiddag even een korte stop langst de Brantano gedaan, want mijn oude schoenen konden echt niet meer. Heel snel had ik mijn nieuwe paar al gevonden.
Even leek ik het uur uit het oog verloren, want was al ver aan het indommelen in mijn zeteltje. De beginnende reclame op televisie deed m'n ogen even op de klok vallen en tot m'n grootste verbazing was het al reeds 17.15. Snel mijn loopbroek, T-shirt en schoentjes aan, GSM met ingestelde timer gepakt en weg waren we. En weer bekroop me het gevoel van gêne in m'n inloopwandeling. Ik wandelde de wijk uit, zette snel m'n timer op en weg was ik. En daar verliet het gêne me weer. Terug werd ik volledig opgeslorpt in het loopproces. En de nieuwe schoenen voelden heerlijk aan. Ik kon sneller lopen, en had ook veel minder last van de schokken in m'n benen. Trots liep ik. Rug recht, blik recht vooruit. Het was een zalig gevoel van vrijheid. Overduidelijk liep ik sneller dan de eerste keer, want ik heb nog een klein zijstraatje moeten bijnemen omdat ik anders niet aan m'n tijd geraakte.
Dit was weer een succes, op naar zaterdag!
ZATERDAG
Na een avondje stappen en een vrij slechte nacht, toch om 7u wakker. En ik voelde uitgeslapen. Al snel stond ik in mijn looptenue, klaar voor een verfrissend ochtendloopje. De lucht voelde fris aan en dat motiveerde me. De minuten vlogen voorbij met het lopen. Ik liep sneller dan normaal en het voelde ook beter aan. Dit was mijn beste dag tot nu toe. Ook liep ik weer een stuk verder dan woensdag, wat wil zeggen dat mijn tempo terug dat beetje hoger lag. Goed zo!
Op naar week 2!
Laatst gewijzigd door Keelia op 13 okt 2013, 10:59, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Op naar de 10 miles?
Leuk om te lezen dat je er volledig voor gaat!
Blijven volhouden hé, ook nu het kouder gaat worden
Dan zie ik je volgend jaar op de 10 miles!
Blijven volhouden hé, ook nu het kouder gaat worden
Dan zie ik je volgend jaar op de 10 miles!
Livinusrun 28/06 (29km) - Iron Dog Run 15/08 - Titan Run 5k 13/09 - TCS Amsterdam Marathon 18/10
Re: Op naar de 10 miles?
Hey, bedankt!Dannieke schreef:Leuk om te lezen dat je er volledig voor gaat!
Blijven volhouden hé, ook nu het kouder gaat worden
Dan zie ik je volgend jaar op de 10 miles!
Ja, ik probeer vol te houden, soms tijdens het lopen denk ik wel eens:
Waar ben ik in godsnaam mee begonnen?
Maar na het lopen voel ik me trotser dat ik het toch gedaan heb.
En de koude lucht doet me goed om te lopen, het loopt veel beter
Jij ook veel succes met het lopen
Hopelijk tot op de 10 miles!
Re: Op naar de 10 miles?
WEEK 2
MAANDAG
Yeps, week 2 is begonnen. De eerste minuten van het lopen gingen goed. En vandaag leerde ik een nieuwe vriend/vijand kennen (??), nl. de drie minuten. Afwisselend drie minuten lopen en drie minuten stappen. Het ging eigenlijk vrij goed. Ik was trots op mezelf! Ik bleef lopen en lopen, de befaamde bergop was geen enkel probleem en ook de daarna volgende bergaf was zalig uitlopen. Dit was een geslaagde eerste dag van week 2.
WOENSDAG
Wat maandag fantastisch goed ging, ging vandaag al heel wat minder. Het werk had me moe gemaakt. Veel liever had ik vandaag eens in mijn luie zetel blijven zitten, maar toch, ik verplichtte mezelf mijn trainingspak aan te doen en te gaan lopen. En eerlijk gezegd, sinds de eerste keer bij het lopen: Het was afzien! De eerste minuten gingen goed (1min lopen + 1min wandelen, en dit 2X) tot de drie minuten weer op m'n timer sprongen. En daar was het: Ik kwam mezelf tegen! Voor één van de eerste keren dacht ik bij mezelf: Waar ben ik in godsnaam mee begonnen? Mijn tempo lag aanzienlijk lager en eerlijk gezegd, ik had het gevoel niet dat ik liep, ik liep meer op een slof-slof-slof-tempo, waar ik me redelijk over schaamde. Toch ben ik blijven voortzetten en heb ik mijn parcours kunnen uitlopen, maar dit wel met grote vreugde dat het gedaan was, want ik kon echt niet meer. Deze dag was spijtig genoeg niet zo goed.
ZATERDAG
Vandaag heerlijk kunnen uitslapen. Ik voelde me helemaal uitgerust. Na een rustig ontbijtje en wat TV kijken, besloot ik de baan op te gaan. Het was zo'n 2u in de namiddag en de dag voelde gewoon goed. Ik begon met lopen en het was een fantastisch gevoel! De minuten vlogen voorbij en wat woensdag helemaal niet ging, ging vandaag supergoed en zelfs nog beter dan maandag! Ik liep op een fantastisch tempo. De bergop liep ik met gemak af en de bergaf, ja, daar liet ik me echt eens goed gaan. Ik voelde me fantastisch! Voor ik het wist, waren alle minuten voorbij en was het parcours afgelopen.
Week 2 hebben we goed beëindigd!
MAANDAG
Yeps, week 2 is begonnen. De eerste minuten van het lopen gingen goed. En vandaag leerde ik een nieuwe vriend/vijand kennen (??), nl. de drie minuten. Afwisselend drie minuten lopen en drie minuten stappen. Het ging eigenlijk vrij goed. Ik was trots op mezelf! Ik bleef lopen en lopen, de befaamde bergop was geen enkel probleem en ook de daarna volgende bergaf was zalig uitlopen. Dit was een geslaagde eerste dag van week 2.
WOENSDAG
Wat maandag fantastisch goed ging, ging vandaag al heel wat minder. Het werk had me moe gemaakt. Veel liever had ik vandaag eens in mijn luie zetel blijven zitten, maar toch, ik verplichtte mezelf mijn trainingspak aan te doen en te gaan lopen. En eerlijk gezegd, sinds de eerste keer bij het lopen: Het was afzien! De eerste minuten gingen goed (1min lopen + 1min wandelen, en dit 2X) tot de drie minuten weer op m'n timer sprongen. En daar was het: Ik kwam mezelf tegen! Voor één van de eerste keren dacht ik bij mezelf: Waar ben ik in godsnaam mee begonnen? Mijn tempo lag aanzienlijk lager en eerlijk gezegd, ik had het gevoel niet dat ik liep, ik liep meer op een slof-slof-slof-tempo, waar ik me redelijk over schaamde. Toch ben ik blijven voortzetten en heb ik mijn parcours kunnen uitlopen, maar dit wel met grote vreugde dat het gedaan was, want ik kon echt niet meer. Deze dag was spijtig genoeg niet zo goed.
ZATERDAG
Vandaag heerlijk kunnen uitslapen. Ik voelde me helemaal uitgerust. Na een rustig ontbijtje en wat TV kijken, besloot ik de baan op te gaan. Het was zo'n 2u in de namiddag en de dag voelde gewoon goed. Ik begon met lopen en het was een fantastisch gevoel! De minuten vlogen voorbij en wat woensdag helemaal niet ging, ging vandaag supergoed en zelfs nog beter dan maandag! Ik liep op een fantastisch tempo. De bergop liep ik met gemak af en de bergaf, ja, daar liet ik me echt eens goed gaan. Ik voelde me fantastisch! Voor ik het wist, waren alle minuten voorbij en was het parcours afgelopen.
Week 2 hebben we goed beëindigd!
Re: Op naar de 10 miles?
Goed bezig! Het is voor mij niet lang geleden dat ik week 2 van S2R liep de afgelopen zomer.
Het is ongelooflijk hoeveel vooruitgang je kunt boeken in korte tijd. Maar dan moet je wel gewoon volhouden.
"Just do it!" heb ik vaak gedacht. Verstand op nul, maar wel op je ademhaling en loophouding letten.
Adem twee passen in, twee passen uit, zo loop ik nog steeds.
Inmiddels loop ik vrij makkelijk 9 km aaneen. En dat terwijl ik me nog goed herinner hoe lastig dat begin was.
Zet hem op, je bent de drempel aan het nemen en je kan het!
Gr. Alwin
Het is ongelooflijk hoeveel vooruitgang je kunt boeken in korte tijd. Maar dan moet je wel gewoon volhouden.
"Just do it!" heb ik vaak gedacht. Verstand op nul, maar wel op je ademhaling en loophouding letten.
Adem twee passen in, twee passen uit, zo loop ik nog steeds.
Inmiddels loop ik vrij makkelijk 9 km aaneen. En dat terwijl ik me nog goed herinner hoe lastig dat begin was.
Zet hem op, je bent de drempel aan het nemen en je kan het!
Gr. Alwin
Re: Op naar de 10 miles?
WEEK 3
MAANDAG
Vandaag was de eerste keer dat ik voor het werk ging lopen ipv erna. Dit omdat ik maar om 9.45 moest beginnen, fantastisch toch? Ik kleedde me aan en begon met lopen. Damn, had ik me erin vergist! Ondanks ik in m'n eerste week ook eens 's ochtends ben gaan lopen, was het vandaag toch behoorlijk koud! En daar liep ik in mijn T-shirtje. Ik had het ronduit K.O.U.D!! En spijtig genoeg ben ik iemand die snel keel- en neusklachten heeft.
Week 3 is de eerste week waar ik meteen begin met 2 minuten lopen. De eerste twee weken waren nog loslopen met 1 minuut. Nu staken we dus een tandje bij. Ook deze week kwam er weer een nieuw cijfertje bij, nl. 4.. Na 2X twee minuten lopen en wandelen was ie daar, de vier minuten lopen. En ik dacht dat ik mezelf al tegenkwam bij drie minuten. Ik dacht dat ik het aankon, maar al snel moest ik gas terug geven, want ik kwam de bergop tegen, en voor ik het wist dacht ik dat mijn tong de grond ging opzoeken. Ik was blij dat ik boven was! En nog steeds geen timer, dus blijven voortlopen. De weg naar beneden voelde goed. Ook al liep ik, het voelde aan alsof mijn spieren even konden rusten. *Biep biep biep* Timer! Ik klikte af, en snel kwam het volgende getal in beeld. Drie minuten wandelen. En daar bleef het bij. Drie minuten lopen en drie minuten wandelen. Ik begon me al af te vragen waar ik verleden week zo over kloeg, want de drie minuten was nu echt niets meer vergeleken met wat ik net heb doorstaan.
Het was zowel een goede als een minder goede dag. De vier minuten gingen goed, al was ik te enthousiast begonnen. Het parcours was zalig om te lopen en ook de ochtend deed me goed. Spijtig genoeg was ik niet goed gekleed naar de weersomstandigheden. De combinatie van koud weer + zweet = de hele dag last gehad van keelpijn.
DONDERDAG
Normaal is woensdag mijn vaste loopdag. Maar door een fout had ik mijn wekker te laat gezet, dus te laat opgestaan. Spijtig genoeg geen tijd meer gehad om te gaan lopen, want als ik laat moet gaan werken, ga ik met de fiets naar het werk, wat toch een mooie 20 minuten fietsen is.
Dus donderdag deze keer. Ik kleedde me om en begon te lopen. De vier minuten mooi voorbij, nu uitlopen met een aantal reeksen van drie minuten en ik kan gaan werken. Tot plots. Ik had net drie minuten gewandeld, timer ging af voor de volgende drie minuten lopen en daar begon het. Een stekende pijn in mijn buik. Ik voelde dat het ergens rond mijn buikspieren gesitueerd was. Had ik dan zo snel gelopen dat ik mijn ademhaling vergeten ben? Mijn ademhaling had ik al vrij goed in het begin onder controle, al van week 1 en ik lette er op dat ik niet over mijn limiet ging. Ik had in deze S2R-periode nog geen één keer last gehad van steken in de zij of ademnood, waar ik eigenlijk wel trots op was want op school liep ik de longen uit mijn lijf met bijgevolg: Ademnood + enorme pijnlijke steken in de zij.
Ik begon wat minder snel te lopen, ook had ik mijn benen iets meer gebogen wat al wat meer druk op mijn buikstreek weghaalde, al werden mijn benen er dan wel extra door getraind, I guess, want het voelde zwaarder aan. Ik liep zowat in een lichte beginnende squat positie. Ik liep de drie minuten uit, en de volgende drie minuten wandelen besteedde ik aan de pijn. Ik deed enkele yoga-oefeningen al wandelend, zoals me heel lang maken met mijn armen in de lucht om me te strekken en zorgvuldig in- en uitademen. De pijn gelukkig af en na de drie minuten stappen was het de laatste keer drie minuten lopen. Dit ging, maar toch met enige lichte pijn.
ZATERDAG
Ik dacht vandaag: Laat ik eens een ander traject nemen. En zo gezegd, zo gedaan. Ik begon te lopen, maar voelde dat ik al sneller buiten adem was. Ik begon trager te lopen, liep ik dan echt zo snel? Ik liep het eerste bekende stukje, en na ongeveer 500m ging ik naar rechts ipv naar links. Een nieuwe weg, nieuwe mogelijkheden. Hier lag de weg mooi plat, ipv de bergop en -af van de andere route. Heerlijk lopen dus. Daar waren de vier minuten. Ik begon er aan, de dag was goed, het voelde goed. Tot ik nog maar één minuut te lopen had van de vier minuten. Een scherpe pijn kwam weer boven, diezelfde als donderdag, maar nog enkele malen pijnlijker. Ik probeerde mijn minuut uit te lopen, maar voelde sowieso dat me dit niet ging lukken. Ik stopte met lopen en zette even mijn timer af. Ik probeerde naar adem te snakken, maar ook dit was vrij pijnlijk. Ik probeerde mezelf rustig te maken met gecontroleerd in- en uitademen en de pijn onder controle te krijgen. Was verder lopen een optie? Ik bleef even staan op de weg en dacht aan de route die ik nog moest doen, of de route die ik al reeds had afgelegd. De pijn verbijten of naar huis gaan? Ik koos ervoor terug naar huis te stappen. Ik heb deze sessie niet beëindigd.
MAANDAG
Vandaag was de eerste keer dat ik voor het werk ging lopen ipv erna. Dit omdat ik maar om 9.45 moest beginnen, fantastisch toch? Ik kleedde me aan en begon met lopen. Damn, had ik me erin vergist! Ondanks ik in m'n eerste week ook eens 's ochtends ben gaan lopen, was het vandaag toch behoorlijk koud! En daar liep ik in mijn T-shirtje. Ik had het ronduit K.O.U.D!! En spijtig genoeg ben ik iemand die snel keel- en neusklachten heeft.
Week 3 is de eerste week waar ik meteen begin met 2 minuten lopen. De eerste twee weken waren nog loslopen met 1 minuut. Nu staken we dus een tandje bij. Ook deze week kwam er weer een nieuw cijfertje bij, nl. 4.. Na 2X twee minuten lopen en wandelen was ie daar, de vier minuten lopen. En ik dacht dat ik mezelf al tegenkwam bij drie minuten. Ik dacht dat ik het aankon, maar al snel moest ik gas terug geven, want ik kwam de bergop tegen, en voor ik het wist dacht ik dat mijn tong de grond ging opzoeken. Ik was blij dat ik boven was! En nog steeds geen timer, dus blijven voortlopen. De weg naar beneden voelde goed. Ook al liep ik, het voelde aan alsof mijn spieren even konden rusten. *Biep biep biep* Timer! Ik klikte af, en snel kwam het volgende getal in beeld. Drie minuten wandelen. En daar bleef het bij. Drie minuten lopen en drie minuten wandelen. Ik begon me al af te vragen waar ik verleden week zo over kloeg, want de drie minuten was nu echt niets meer vergeleken met wat ik net heb doorstaan.
Het was zowel een goede als een minder goede dag. De vier minuten gingen goed, al was ik te enthousiast begonnen. Het parcours was zalig om te lopen en ook de ochtend deed me goed. Spijtig genoeg was ik niet goed gekleed naar de weersomstandigheden. De combinatie van koud weer + zweet = de hele dag last gehad van keelpijn.
DONDERDAG
Normaal is woensdag mijn vaste loopdag. Maar door een fout had ik mijn wekker te laat gezet, dus te laat opgestaan. Spijtig genoeg geen tijd meer gehad om te gaan lopen, want als ik laat moet gaan werken, ga ik met de fiets naar het werk, wat toch een mooie 20 minuten fietsen is.
Dus donderdag deze keer. Ik kleedde me om en begon te lopen. De vier minuten mooi voorbij, nu uitlopen met een aantal reeksen van drie minuten en ik kan gaan werken. Tot plots. Ik had net drie minuten gewandeld, timer ging af voor de volgende drie minuten lopen en daar begon het. Een stekende pijn in mijn buik. Ik voelde dat het ergens rond mijn buikspieren gesitueerd was. Had ik dan zo snel gelopen dat ik mijn ademhaling vergeten ben? Mijn ademhaling had ik al vrij goed in het begin onder controle, al van week 1 en ik lette er op dat ik niet over mijn limiet ging. Ik had in deze S2R-periode nog geen één keer last gehad van steken in de zij of ademnood, waar ik eigenlijk wel trots op was want op school liep ik de longen uit mijn lijf met bijgevolg: Ademnood + enorme pijnlijke steken in de zij.
Ik begon wat minder snel te lopen, ook had ik mijn benen iets meer gebogen wat al wat meer druk op mijn buikstreek weghaalde, al werden mijn benen er dan wel extra door getraind, I guess, want het voelde zwaarder aan. Ik liep zowat in een lichte beginnende squat positie. Ik liep de drie minuten uit, en de volgende drie minuten wandelen besteedde ik aan de pijn. Ik deed enkele yoga-oefeningen al wandelend, zoals me heel lang maken met mijn armen in de lucht om me te strekken en zorgvuldig in- en uitademen. De pijn gelukkig af en na de drie minuten stappen was het de laatste keer drie minuten lopen. Dit ging, maar toch met enige lichte pijn.
ZATERDAG
Ik dacht vandaag: Laat ik eens een ander traject nemen. En zo gezegd, zo gedaan. Ik begon te lopen, maar voelde dat ik al sneller buiten adem was. Ik begon trager te lopen, liep ik dan echt zo snel? Ik liep het eerste bekende stukje, en na ongeveer 500m ging ik naar rechts ipv naar links. Een nieuwe weg, nieuwe mogelijkheden. Hier lag de weg mooi plat, ipv de bergop en -af van de andere route. Heerlijk lopen dus. Daar waren de vier minuten. Ik begon er aan, de dag was goed, het voelde goed. Tot ik nog maar één minuut te lopen had van de vier minuten. Een scherpe pijn kwam weer boven, diezelfde als donderdag, maar nog enkele malen pijnlijker. Ik probeerde mijn minuut uit te lopen, maar voelde sowieso dat me dit niet ging lukken. Ik stopte met lopen en zette even mijn timer af. Ik probeerde naar adem te snakken, maar ook dit was vrij pijnlijk. Ik probeerde mezelf rustig te maken met gecontroleerd in- en uitademen en de pijn onder controle te krijgen. Was verder lopen een optie? Ik bleef even staan op de weg en dacht aan de route die ik nog moest doen, of de route die ik al reeds had afgelegd. De pijn verbijten of naar huis gaan? Ik koos ervoor terug naar huis te stappen. Ik heb deze sessie niet beëindigd.
Re: Op naar de 10 miles?
WEEK 3 (deel 2)
MAANDAG
Ik besloot het zekere voor het onzekere te nemen. Ik besloot om niet te beginnen met week 4, maar om week 3 nog eens te hervatten. Ik had deze week terug vroeg gedaan met werken, dus ik was niet echt zo vermoeid als ik ben als ik laat moet werken. Ik nam m'n voorzorgen deze keer. Wat meer aan opwarming besteed, want daar had ik verleden week niet echt veel aandacht aan gegeven (FOEI!), en het lopen ging bijzonder goed. De vier minuten gingen ook goed voorbij en voor ik het wist had ik een perfect parcours gelopen, geen pijn, geen ademnood. Dikke duim, Keelia!
Na mijn pijn van zaterdag had ik opzoekingswerk gedaan. Ik las dat het ook handig was om spierversterkende oefeningen te doen op de dagen dat je niet gaat lopen. Dat was een tekstje naar mijn hart, want als er iets is waarmee je me een plezier kan doen in sport, zijn het wel spierversterkende oefeningen! Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben gewoon dol op squats, lunges, push ups, sit ups.. Waarschijnlijk nog van in mijn middelbare school? Door het werk was het nou wel ongeveer een jaar geleden dat ik dergelijke oefeningen had gedaan. Nouja, snel op het internet mijn oude video's + nieuwe opgezocht en dinsdag heb ik lekker eens 20min spierversterkende oefeningen gedaan.
WOENSDAG
Waarvan ik vandaag dus stram stond!! Haha, maar het voelde wel goed. Het voelde net als vroeger. Ik voelde me sterk. Mijn buikspieren stonden strak, of toch, zo voelde het. Lekker lopen, en het deed deugd. De minuten gingen voorbij en al snel was ik weer bij de vier minuten. Deze gingen spijtig genoeg iets minder goed dan ik had gehoopt. Ik liep op een vrij traag tempo, want door de pijn van zaterdag, durfde ik niet meer echt te versnellen. De laatste drie minuten voelde ik dat het toch ging en kon ik mijn oude tempo terug oppakken.
Donderdag terug spierversterkende oefeningen gedaan voor zo'n 20 minuten.
ZATERDAG
Terug een DIKKE FOEI VOOR KEELIA! Weer had ik niet veel aandacht besteed aan de opwarming, en na een paar minuten lopen kwamen er weer bepaalde steken in mijn buik. Foei Foei Foei!! Nu, het rare is eigenlijk, wat ik me na een week pas realiseerde (go figure!) is dat het niet de typische steken in de zij waren. Steken in mijn zij liggen bij mij ter hoogte van mijn ribbenkast of er net onder. Deze steken bevonden zich echt in mijn buik, of toch plak op een spier.
Ik zal eventjes een kleine oriëntatie doen waar ik de pijn voel. Neem je navel als startpunt. Ga nu zo'n 10cm naar links. Daar, recht op die plek, op die spier, daar doet het pijn. Nou, het was doenbaar eigenlijk. Ik kon verderlopen, mits ik mijn snelheid en ademwijze aanpaste. Ik heb deze week kunnen uitlopen, maar toch nog eens een dikke foei voor mezelf dat ik niet genoeg aandacht besteed aan de opwarming.
MAANDAG
Ik besloot het zekere voor het onzekere te nemen. Ik besloot om niet te beginnen met week 4, maar om week 3 nog eens te hervatten. Ik had deze week terug vroeg gedaan met werken, dus ik was niet echt zo vermoeid als ik ben als ik laat moet werken. Ik nam m'n voorzorgen deze keer. Wat meer aan opwarming besteed, want daar had ik verleden week niet echt veel aandacht aan gegeven (FOEI!), en het lopen ging bijzonder goed. De vier minuten gingen ook goed voorbij en voor ik het wist had ik een perfect parcours gelopen, geen pijn, geen ademnood. Dikke duim, Keelia!
Na mijn pijn van zaterdag had ik opzoekingswerk gedaan. Ik las dat het ook handig was om spierversterkende oefeningen te doen op de dagen dat je niet gaat lopen. Dat was een tekstje naar mijn hart, want als er iets is waarmee je me een plezier kan doen in sport, zijn het wel spierversterkende oefeningen! Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben gewoon dol op squats, lunges, push ups, sit ups.. Waarschijnlijk nog van in mijn middelbare school? Door het werk was het nou wel ongeveer een jaar geleden dat ik dergelijke oefeningen had gedaan. Nouja, snel op het internet mijn oude video's + nieuwe opgezocht en dinsdag heb ik lekker eens 20min spierversterkende oefeningen gedaan.
WOENSDAG
Waarvan ik vandaag dus stram stond!! Haha, maar het voelde wel goed. Het voelde net als vroeger. Ik voelde me sterk. Mijn buikspieren stonden strak, of toch, zo voelde het. Lekker lopen, en het deed deugd. De minuten gingen voorbij en al snel was ik weer bij de vier minuten. Deze gingen spijtig genoeg iets minder goed dan ik had gehoopt. Ik liep op een vrij traag tempo, want door de pijn van zaterdag, durfde ik niet meer echt te versnellen. De laatste drie minuten voelde ik dat het toch ging en kon ik mijn oude tempo terug oppakken.
Donderdag terug spierversterkende oefeningen gedaan voor zo'n 20 minuten.
ZATERDAG
Terug een DIKKE FOEI VOOR KEELIA! Weer had ik niet veel aandacht besteed aan de opwarming, en na een paar minuten lopen kwamen er weer bepaalde steken in mijn buik. Foei Foei Foei!! Nu, het rare is eigenlijk, wat ik me na een week pas realiseerde (go figure!) is dat het niet de typische steken in de zij waren. Steken in mijn zij liggen bij mij ter hoogte van mijn ribbenkast of er net onder. Deze steken bevonden zich echt in mijn buik, of toch plak op een spier.
Ik zal eventjes een kleine oriëntatie doen waar ik de pijn voel. Neem je navel als startpunt. Ga nu zo'n 10cm naar links. Daar, recht op die plek, op die spier, daar doet het pijn. Nou, het was doenbaar eigenlijk. Ik kon verderlopen, mits ik mijn snelheid en ademwijze aanpaste. Ik heb deze week kunnen uitlopen, maar toch nog eens een dikke foei voor mezelf dat ik niet genoeg aandacht besteed aan de opwarming.
Re: Op naar de 10 miles?
Alwin schreef:Goed bezig! Het is voor mij niet lang geleden dat ik week 2 van S2R liep de afgelopen zomer.
Het is ongelooflijk hoeveel vooruitgang je kunt boeken in korte tijd. Maar dan moet je wel gewoon volhouden.
"Just do it!" heb ik vaak gedacht. Verstand op nul, maar wel op je ademhaling en loophouding letten.
Adem twee passen in, twee passen uit, zo loop ik nog steeds.
Inmiddels loop ik vrij makkelijk 9 km aaneen. En dat terwijl ik me nog goed herinner hoe lastig dat begin was.
Zet hem op, je bent de drempel aan het nemen en je kan het!
Gr. Alwin
Hey Alwin (leuke naam, btw, een vriend van me noemt ook zo!) ,
bedankt voor de steunende woorden. Maandag ga ik van start met week 4, dan zit ik bijna in de helft! Normaal had ik al aan week 5 moeten starten, maar wegens pijn heb ik week 3 tweemaal gedaan. Liever een weekje opnieuw, dan een week op de bank met een blessure, denk ik zo maar.
Super dat je al zo ver bent geraakt! Mijn droom is nog steeds om in april de 10 miles te kunnen doen, al weet ik dat het nog een lange weg gaat worden, zeker nu de winter voor de deur staat. Goed van je dat je hebt volgehouden, want 9km lijkt voor mij nu nog wat ondenkbaar, maar reactie's als die van jou geven me nog meer moed om ervoor te blijven gaan!
Succes met het lopen!
Groetjes,
Keelia
Re: Op naar de 10 miles?
10 miles moet te halen zijn, ik ben vorig jaar beginnen lopen met S2R en had amper conditie. Ik heb toen 10 weken S2R gedaan. 3 weken 5km aangehouden en daarna 10 weken de keep running gedaan.
Als je 10km kan en je houdt dit gewoon aan, dan kan je eigenlijk ook 16km op voorwaarde dat je goed doseert.
Zo heb ik het ook gedaan.
Je zal zien dat het steeds gemakkelijker gaat, zeker als je die magische 5km haalt, is verder uitbouwen eigenlijk niet meer zo zwaar. Het wandelen verdwijnt gewoon en je zal daar geen problemen mee hebben.
Wat die kledij betreft moet je wel wat voorzien tegen de koude natuurlijk (pet of muts, buff voor rond de hals en handschoenen doen al wonderen!) Thermische loopkledij ga je inderdaad nodig hebben als die maxima 5 graden zijn binnenkort.
Vooral niet opgeven, want bij lopen is stilstaan echt wel achteruitgaan.
Als je 10km kan en je houdt dit gewoon aan, dan kan je eigenlijk ook 16km op voorwaarde dat je goed doseert.
Zo heb ik het ook gedaan.
Je zal zien dat het steeds gemakkelijker gaat, zeker als je die magische 5km haalt, is verder uitbouwen eigenlijk niet meer zo zwaar. Het wandelen verdwijnt gewoon en je zal daar geen problemen mee hebben.
Wat die kledij betreft moet je wel wat voorzien tegen de koude natuurlijk (pet of muts, buff voor rond de hals en handschoenen doen al wonderen!) Thermische loopkledij ga je inderdaad nodig hebben als die maxima 5 graden zijn binnenkort.
Vooral niet opgeven, want bij lopen is stilstaan echt wel achteruitgaan.
Livinusrun 28/06 (29km) - Iron Dog Run 15/08 - Titan Run 5k 13/09 - TCS Amsterdam Marathon 18/10
Re: Op naar de 10 miles?
WEEK 4
DINSDAG
Yeps, vandaag aan week vier begonnen! Dit keer op een dinsdag weliswaar, want gisteren, damn, ik had schrik om weg te vliegen met zo'n wind! Voor alle veiligheidsredenen ben ik maar binnen gebleven, gisteren dan maar mijn spieroefeningen gedaan en vandaag gaan lopen. Dit met veel succes. Heb een zeer goede opwarming gedaan van zo'n 10 minuten met een oude aerobic video die ik nog online gevonden heb. En yes yes yes, geen pijn meer. De minuten gingen heel goed voorbij, want deze week zitten we meteen met een startersaantal van 3 minuten, waaronder ook nog eens 2X vier minuten. Deze met succes afgerond. Ook heb ik m'n lesje geleerd wat het weer betreft. Lekker veel laagjes aan in plaats van één enkel iets, en dit heeft zeker geholpen. Nog eens mijn dikke sjaal rond de nek en deze meid kon gaan lopen. Een leuk begin voor week 4!
DONDERDAG
Vandaag was ik bijna vergeten dat ik nog moest lopen. Ik was niet helemaal lekker en besloot om 15.30 even op mijn bed te gaan liggen. Dit resulteerde dat ik in slaap was gevallen en pas ben wakker geworden rond 16.45.
Ik deed m'n trainingspak aan en begon aan m'n opwarming. Hiermee was ik klaar rond 17.20, dus het begon al donker te worden. M'n opwarming doe ik altijd in m'n T-shirt, zodat ik er nog een dikke trui over kan aandoen + sjaal + nu ook m'n fluovest. En weg was ik, op naar les 11.
Het lopen ging goed, onderweg kwam ik tal van andere lopers tegen. Het verbaasde me dat er nog zoveel mensen op de weg waren. De auto's, ja tuurlijk, de meesten kwamen van hun werk en ik woon niet ver van een afrit van de autostrade, maar het aantal lopers en wandelaars. Ik ga nu al 5 weken lopen en nu in het bijna donker kwam ik meer lopers en wandelaars tegen dan wanneer ik in de dag ga lopen. Nouja.
De minuten gingen zeer goed voorbij, zelfde de 2X vier minuten gingen fantastisch goed. Het leek zelfs of lopen in het schemerdonker zelfs nog beter ging dan in het daglicht. Ik liep op een zeer goed tempo, en pijn had ik niet meer. Ik heb zelfs nog een omweg moeten maken omdat ik niet toekwam met mijn normale loopparcours. Dit was een zeer goede dag, joepie!!
ZATERDAG
Vandaag had ik in het begin van het lopen weer even een slof-slof-slof-moment. Het ging traag vooruit en goed lopen deed ik niet. Na een begin van 3min lopen, 2min wandelen en 4min lopen kwam er een klik. Ik moest me hierover zetten. En ja, elke dag is dezelfde niet, maar toch. Het voelde niet goed, de manier waarop ik liep, het tempo dat ik liep. Na 3min wandelen ging de tweede maal 4min wel goed, en ik was gelanceerd. Ik liep het traject zeer goed uit en was tevreden. Week 4 zit erop!
Toen ik thuiskwam, was ik vrij buiten adem. Mijn moeder zei nog al lachend: Liep er een grote hond achter je aan hé? Eerlijk gezegd, ik was iets te overdressed, met name: Ik had deze keer teveel laagjes aan waardoor ik een klein stoofje was onder die lagen kledij. Soms is het toch nog even zoeken hoeveel juist ik moet aandoen.
M'n moeder vroeg hoeveel mijn loop- en wandelminuten bedroegen. Ik stel elke week een nieuwe timer in op m'n GSM, maar de timers van vorige weken staan er ook nog in. Ik overliep alle wandel- en loopminuten van elke week ik al gelopen had. Het hoogste aantal minuten dat ik nu loop zijn vier minuten. Woow, zei ze, dan loop je al bijna vijf minuten aan één stuk door? Super!
En ja, dat deed bij mij ook een belletje rinkelen. Ik heb dit boek zowat midden september gekocht en dacht bij mezelf: Als ik week 2 haal, zal het al een hele prestatie zijn, want waarschijnlijk ben ik er dan toch al mee gestopt. Vier minuten lopen was gewoon ondenkbaar! En vandaag heb ik met glans week 4 geëindigd. Niet te vergeten dat dit eigenlijk al mijn 5de loopweek is, want week 3 heb ik tweemaal gedaan. Het feit dat ik al tot hier ben geraakt zonder opgeven, maakt me gewoon supertrots op mezelf!!
DINSDAG
Yeps, vandaag aan week vier begonnen! Dit keer op een dinsdag weliswaar, want gisteren, damn, ik had schrik om weg te vliegen met zo'n wind! Voor alle veiligheidsredenen ben ik maar binnen gebleven, gisteren dan maar mijn spieroefeningen gedaan en vandaag gaan lopen. Dit met veel succes. Heb een zeer goede opwarming gedaan van zo'n 10 minuten met een oude aerobic video die ik nog online gevonden heb. En yes yes yes, geen pijn meer. De minuten gingen heel goed voorbij, want deze week zitten we meteen met een startersaantal van 3 minuten, waaronder ook nog eens 2X vier minuten. Deze met succes afgerond. Ook heb ik m'n lesje geleerd wat het weer betreft. Lekker veel laagjes aan in plaats van één enkel iets, en dit heeft zeker geholpen. Nog eens mijn dikke sjaal rond de nek en deze meid kon gaan lopen. Een leuk begin voor week 4!
DONDERDAG
Vandaag was ik bijna vergeten dat ik nog moest lopen. Ik was niet helemaal lekker en besloot om 15.30 even op mijn bed te gaan liggen. Dit resulteerde dat ik in slaap was gevallen en pas ben wakker geworden rond 16.45.
Ik deed m'n trainingspak aan en begon aan m'n opwarming. Hiermee was ik klaar rond 17.20, dus het begon al donker te worden. M'n opwarming doe ik altijd in m'n T-shirt, zodat ik er nog een dikke trui over kan aandoen + sjaal + nu ook m'n fluovest. En weg was ik, op naar les 11.
Het lopen ging goed, onderweg kwam ik tal van andere lopers tegen. Het verbaasde me dat er nog zoveel mensen op de weg waren. De auto's, ja tuurlijk, de meesten kwamen van hun werk en ik woon niet ver van een afrit van de autostrade, maar het aantal lopers en wandelaars. Ik ga nu al 5 weken lopen en nu in het bijna donker kwam ik meer lopers en wandelaars tegen dan wanneer ik in de dag ga lopen. Nouja.
De minuten gingen zeer goed voorbij, zelfde de 2X vier minuten gingen fantastisch goed. Het leek zelfs of lopen in het schemerdonker zelfs nog beter ging dan in het daglicht. Ik liep op een zeer goed tempo, en pijn had ik niet meer. Ik heb zelfs nog een omweg moeten maken omdat ik niet toekwam met mijn normale loopparcours. Dit was een zeer goede dag, joepie!!
ZATERDAG
Vandaag had ik in het begin van het lopen weer even een slof-slof-slof-moment. Het ging traag vooruit en goed lopen deed ik niet. Na een begin van 3min lopen, 2min wandelen en 4min lopen kwam er een klik. Ik moest me hierover zetten. En ja, elke dag is dezelfde niet, maar toch. Het voelde niet goed, de manier waarop ik liep, het tempo dat ik liep. Na 3min wandelen ging de tweede maal 4min wel goed, en ik was gelanceerd. Ik liep het traject zeer goed uit en was tevreden. Week 4 zit erop!
Toen ik thuiskwam, was ik vrij buiten adem. Mijn moeder zei nog al lachend: Liep er een grote hond achter je aan hé? Eerlijk gezegd, ik was iets te overdressed, met name: Ik had deze keer teveel laagjes aan waardoor ik een klein stoofje was onder die lagen kledij. Soms is het toch nog even zoeken hoeveel juist ik moet aandoen.
M'n moeder vroeg hoeveel mijn loop- en wandelminuten bedroegen. Ik stel elke week een nieuwe timer in op m'n GSM, maar de timers van vorige weken staan er ook nog in. Ik overliep alle wandel- en loopminuten van elke week ik al gelopen had. Het hoogste aantal minuten dat ik nu loop zijn vier minuten. Woow, zei ze, dan loop je al bijna vijf minuten aan één stuk door? Super!
En ja, dat deed bij mij ook een belletje rinkelen. Ik heb dit boek zowat midden september gekocht en dacht bij mezelf: Als ik week 2 haal, zal het al een hele prestatie zijn, want waarschijnlijk ben ik er dan toch al mee gestopt. Vier minuten lopen was gewoon ondenkbaar! En vandaag heb ik met glans week 4 geëindigd. Niet te vergeten dat dit eigenlijk al mijn 5de loopweek is, want week 3 heb ik tweemaal gedaan. Het feit dat ik al tot hier ben geraakt zonder opgeven, maakt me gewoon supertrots op mezelf!!