volhouden!

[henriette]

de laatste tijd wou het niet meer lukken, mijn benen weigerden gewoon dienst toch doorgebeten en 1 tot 2x in het sportpark blijven lopen, daar kan ik stoppen na elke ronde van 650 meter als het moet; meestal toch nog een 4 a 5 km volgehouden aan een heel mooi tempo, maar met veel tussenstops.
ik laat mijn lichaam beslissen hoe snel en hoe lang het zal gaan, maar ik let wel heel goed op mijn hartslag, eigenlijk mag ik niet hoger dan 158 , maar eergisteren was het constant 180 en meer, ik ergerde me er flin over, nu ging het zo goed, en dan die stomme hartslag had wel een goed tempo erop: 10 tot 11.5 km/u
gisteren deed ik het rustiger en kon 4 km aan een stuk doorlopen, voor het eerst in maanden! wat een goed gevoel de 2 km daarna gingen moeilijker, dus ben ik maar gestopt, ik wil écht niet verder gaan dan mijn lichaam aangeeft, het zal me wel vertellen wanneer het grotere afstanden opnieuw aankan (hoop ik )
ik had nooit kunnen denken dat ik er ooit fier op zou zijn als ik 4 km aan een stuk kan lopen, maar toch is het zo, omdat ik weet hoeveel moeite en pijn het me kost;
zondag, als het mooi weer is, ga ik terug in dat prachtige natuurgebied lopen, de 7 km-route eens uitproberen, ik heb er écht weer zin in

[Hellothere]

Moedig hoor, en veel plezier zondag.
Ik lees je hier nu al lange tijd, en je blijft he ttoch maar doen, ondanks alles.

Respect.

Keep running.

[henriette]

bij de longarts kreeg ik te horen dat de spuiten enkel nog kunnen zorgen dat mijn longinhoud niet nog verminderd, maar meer dan 56% zal ik nooit meer halen
de laatste tijd probeer ik ook mijn hartslag onder controle te krijgen, maar nu is er helemaal geen lol meer aan, want ik kan nog zo traag lopen, die stomme hartslag schiet
toch steeds weer omhoog
gisteren heb ik het nog eens geprobeerd, heel traag, toch weer naar de 170-176, (mag maar max 160 zijn) en toen ik als afsluiter eens écht doorraasde tegen 13 km/u (het voelde fantastisch goed om weer zo te kunnen doorlopen,) ging hij niet eens hoger
heeft het dan wel zin om de slak uit te hangen? ik vraag me af of het kwaad zou kunnen als ik eenmaal per week die hartslag gewoon negeer en lekker zo hard ga als ik kan, en 2x per week op de loopband braaf het hartslagprogramma volg, want die loopbanden hebben dat blijkbaar
vroeger liep niemand met een hartslagmeter, is het dan niet genoeg om gewoon te luisteren naar je lichaam en het zelf te laten beslissen hoe hard je mag gaan

[henriette]

gisteren kon ik het niet laten, ik moést gewoon naar buiten, het was al 18.30u , maar nog warm genoeg om in t-shirt ervandoor te gaan, héérlijk was het
wat een gevoel als je éindelijk in één stuk kunt doorgaan tot aan de brug, de trappen op én de hele brug over! zelfs nog de trappen af, en tot aan de blokkage(moest overal tussendoor kruipen, afgezet wegens werken, maakt het nog wat spannender om daar te lopen, na de werkuren natuurlijk)
nog helemaal door, en pas op de terugweg even gestapt omdat mijn hartslag toch wat té hoog ging, en toen weer ne km verder, en de blokkage overwinnen, hihi
op de brug moest ik toch een minuutje stappen, maar daarna was ik er wel tegen een stevig tempo vandoor
de hele weg aan een 10 km/u en op het einde 11 tot 12 km!
was te donker om nog verder dan 7 km te gaan, maar dat gaf niet, het was gewéldig om na al die maanden zo te kunnen doorlopen
thuis viel ik gewoon om van de slaap, maar ik slaap de laatste tijd amper 4u per nacht, dus dat was mooi meegenomen
ik hoop nog vaker zo te kunnen lopen, maar doe het toch kalm aan, want mijn heup voelt pijnlijk en ik wil niks forceren.

[henriette]

de laatste tijd loop ik veel op de loopband,omdat ik weer last heb van mijn stomme darmen,en niet al te stevig op mijn benen sta, maar op de hei ging het ook niet slecht,al moest ik in het begin ferm doorbijten! na 8 km was ik terug aan de startplaats, heb een paar minuten gewandeld, en toen bergop, trailrunning, héérlijk!! dat lukte gek genoeg wél, terwijl mijn benen het gewoon opgaven op de zanderige stukken!
ik vond dat ik vaak te langzaam ging, maar thuis zette ik mijn gegevens op computer, en nu weet ik waarom ik zo op was: pieken van 12 tot 15 km/u telkens slechts enkele minuten aan dat tempo, maar het voelde goed!!!!
heb zin om eens lekker door de sneeuw te lopen, vorig jaar lukte het niet, omdat ik de groep onmogelijk kon volgen, nu ga ik op m'n eentje, ben benieuwd!!!
woensdag weer naar de neuroloog,heb er geen zin in, maar ja,ooit moeten ze toch erachter komen wat ik nu eigenlijk mankeer hé, en liefst voor mijn handen het helemaal opgeven!

[flatcoatjrt]

Zo lekker tempo heb je gelopen zeg ! Daar kan ik alleen nog maar van dromen.
Heerlijk he om in de natuur te lopen. Ik loop nu weer veel op de fietspaden maar in de vakantie liep ik ook van die smalle bospaadjes. Heerlijk.

Gr mirjan

[henriette]

ja, het geeft een héérlijk gevoel! al kan ik niet lang doorgaan, dat gevoel dat je hebt als je zo snel gaat, waauw
op de loopband doe ik het rustiger aan, en daar kan ik soms een 30 min. volhouden, dus het ligt toch aan de snelheid dat ik zo vaak stilval , maar ja, het is zo leuk om eens door te razen
ben enkele weken ziek geweest, stevige bronchitis, barstende hoofdpijn, waarschijnlijk was het al langer aan t broeden en was ik daardoor zo moe
eerst kon ik zo'n twee weken moeilijk ademen, nadien veel slijm en happen naar lucht, maar na 1,5 week niksen ben ik toch heel voorzichtig op de loopband gegaan, ik kon het lopen gewoon niet missen
heb in jaaaren niet meer zo traag gelopen: 6 km/u, maar het voelde alsof ik mijn hoogste tempo haalde, zo zwaar na een 15 min. was ik pompaf, nog wat krachttraining, maar toch maar gestopt toen ik écht omviel van de inspanning, hihi
pas een dag of 5 later kon ik nog eens de band op, nu voor 20 min. aan een 8 km/u; nadien weer uitgeput, maar ik voelde me wel véél beter, zo goed zelfs dat ik 3 dagen later buiten ben gaan lopen, ik wou het rustig houden, volgde het korte wandelpad, maar dat was een flinke misrekening na 1 km ging het steil bergop, heb volgehouden, zonder stappen,maar eenmaal boven was het happen naar lucht !!!! steil terug naar beneden, gelukkig een vlak stuk, maar na een 10 min. wéér bergop, en dat bleek een dubbele te zijn!! daarna een heel stuk om te bekomen, maar opeens wéér een steile berg, nog hoger dan de eerste, halfweg toch moeten opgeven
daarna alles vlak, kwam mijn dochter tegen die was gaan mountainbiken, ze geeft nooit complimentjes, dus was ik héél trots toen ze zei: mam, het zag eruit alsof ik een professionele loper volgde,; mooie houding, snel, echt fijn zoiets te horen!
ik wou verder gaan, maar ze hield me tegen, ik snakte te zeer naar adem zei ze, dus braaf naar huis, hihi
2 dagen later heb ik het 9 km volgehouden, met de voetgangersbrug erbij.
het heeft me blijkbaar gesloopt, want ik ben elke dag doodmoe, vandaag nog 5 km op de loopband en stevige krachttraining, maar mijn benen zijn nu wel héél slapjes

[Dannieke]

Goed bezig, maar niets forceren hé. Als je de dagen erna doodmoe bent heb je waarschijnlijk wat te hard getraind.
Dat kan je beter houden voor wedstrijden

[henriette]

balen !!!! ik ben met mijn fiets op een ijsplek uitgegleden, knie en schouder gekneusd, en doordat ik nu niet kan rennen heb ik enorm veel last van mijn heupen; ze verstijven en ik zak er makkelijk door, ook mijn voet geeft veel steken , lopen lukt nu écht niet meer, ik hoop dat ik zo snel mogelijk weer kan starten, want elke dag dat ik mijn spieren laat rusten word de pijn erger het ergste is: de gezonde heup begint meer last te geven dan de prothese
ben vorige week nog bij de neuroloog geweest, zijn antwoord was er eentje waar je wel héél hard voor gestudeerd moet hebben: mevrouwtje, ik weet dat er iets is, maar volgens de testen is er niets, maar dat we niets vinden wil niet zeggen dat er niets is !!!!!
word het erger, dan mag ik volgend jaar terugkomen, nu moet ik gewoon verder gaan met kiné, meer is er niet aan te doen, over enkele weken !!( achterstand in de administratie, enkel dringende dossiers worden behandeld, de rest blijft enkele weken liggen) sturen ze de diagnose door aan de huisarts en mischien mag ik dan terug naar de kiné, voor het te laat is!
ik ga toch terug de fitness in, krachttoestellen en de roeibank kunnen al veel helpen hoop ik. heb nu braaf een weekje gerust, moest twee weken rusten van de dokter, maar ik neem de tweede wel om terug rustig op te bouwen voor ik helemaal een stijve plank word!!
ik hoop echt dat ik over een week of twee niet meer door mijn been zak, want dat zou écht het einde van het lopen betekenen, jammer dat er geen looprekjes voor runners bestaan , kan je je vasthouden en doorrennen (zoals de papa's met hun kinderwagens )
alleen: bergop en bergaf zou nogal wat worden

[Excalibur1978]

Ai, dit is minder goed nieuws. Alleszins veel beterschap gewenst.
Ik zou zeggen rustig aan herbeginnen maar aangezien je meer ervaring hebt dan ik, zal je dit wel weten hé.