Dagboek BlackScorpion

[Hellothere]

Je bent goed bezig hoor, en zelfs het tempo betert iets.

Dat de benen bij het begin van een loopje niet direct op kruissnelheid "willen" is niet abnormaal (heb ik ook nog, mijn eerste km is altijd een stukje trager dan de rest). Is ook een beetje normaal. Een mensenlichaam (enkele topsporters niet te na gelaten) is als een diesel, eerst op gang komen, en dan gaat het meestal wel.

Ook bij het "verleggen" van de grens telkens, kan het ook in het begin zijn dat de benen naar het einde toe wat tegenstribbelen, ook dat is niet abnormaal. Ik onderstel dat je een beetje verzuurd bent dan. Zal ook bij de volgende loopjes nog (steeds in mindere mate) wel eens voorkomen. Belangrijk is wel, als je dat voelt, dat je nadien even uitstapt. De houdt de spieren dan nog even aan het werk, met een lichtere belasting, en eventueel opgebouwd melkzuur wordt netjes afgevoerd. In dit geval ook "rustdagen" respecteren (dus geen 2 dagen na elkaar lopen). Hoe raar het ook moge klinken, je spieren herstellen zich tijdens die rustdagen, en komen daar telkens "iets" sterker uit. Is een verschil wat je al redelijk snel merkt.

Maar ik heb de indruk dat je alles redelijk goed respecteert, en vooral (iets wat hier op het forum al duizenden keren is herhaald) dat je luistert naar je lichaam.

Op nu naar het volgende loopje, en naar dat 8:30/km tempo (hoewel dat tempo momenteel nog lang niet belangrijk is).

Ik blijf in elk geval meelezen.

PS : Ik heb, na vele jaren, nog steeds last van de "snotneus" bij het lopen. Als lopend snuiten is iets waar ik inmiddels al zeer in bedreven ben.
PPS : Ik loop inmiddels al ettelijke jaren, en nog steeds slaag ik er niet in om al lopende te eten of te drinken. Ik heb het opgegeven. Gelukkig kan ik wel een eindje zonder eten en drinken. Als het heel warm is, drink ik iets op voorhand, energiereep of banaan waar nodig, en gaan maar.

[BlackScorpion]

@Martmarbus: how how, eerst mijn 60 minuten halen dit weekend en dan spreken we verder, haha. Maar ik zou wel graag die 10K ooit willen halen. Dat is toch een leuk cijfertje om achter je naam te hebben staan hè.

@Hellothere: ik hoop te denken dat ik inderdaad wel netjes alles opvolg zoals het moet. Niet te snel meer willen, het geleidelijk aan doen, rustdagen respecteren, etc. Nu heb ik na mijn 55 minuten zaterdag zoals altijd even uitgewandeld, maar misschien niet lang genoeg. Of misschien té lang, haha. Ik heb zoals altijd 5 minuutjes uitgewandeld, kwam thuis, even omgekleed en gedronken en dan met mijn moeder naar de dierenwinkel gestapt. Dat is niet ver ver maar toch een mooie stap. De dag erna was ik stijf in mijn benen!! Misschien dat dat lopen en die wandeling erna toch wat teveel was voor mijn lijf, maar dat weten we dan weeral.

Maandag had ik écht geen zin om te lopen. Ik had me zelfs voorgenomen dat als het regende, ik gewoon een extra rustdag zou nemen. Maar het regende niet en ik ben toch buiten gegaan, met dikke tegenzin. Heb ik me daar eerst 5 minuten serieus mezelf moeten voortsleuren en dan nog 15 minuten dat het ook niet ging zoals ik wilde. Pas na 20 minuten begon ik beter in de mood te raken en lukte het lopen ook beter. Natuurlijk was dat dan maar 10 minuutjes, omdat ik in de week maar 30 minuutjes loop. Dat kon ik dus niet als een leuk of aangenaam loopje klasseren, maar ik heb het toch gedaan en heb die kilometertjes toch maar weer in de benen.

Vandaag na het werk is het ook weer lopen. Maar ik heb vanacht erg weinig en slecht geslapen en ben vandaag fysiek op kantoor wat mij ook meer uitput dan als ik thuis werk + de verkeersstress. Dus het zal waarschijnlijk vandaag ook niet met volle zin of althans niet volle energie zijn dat ik ga lopen, maar ik ben het wel van plan!

[Hellothere]

Dus het zal waarschijnlijk vandaag ook niet met volle zin of althans niet volle energie zijn dat ik ga lopen, maar ik ben het wel van plan!

En meer moet dat niet zijn.
Gebrek aan goesting of energie is ook niet vreemd bij beginnende lopers.
Maar wat ik je wel kan verzekeren : beetje bij beetje gaat het beter, en op een dag is er die "klik" en ben je min of meer vertrokken, en ben je telkens blij dat je het toch maar weer gedaan hebt.

Ik loop al flink wat jaren (en sinds de "lockdowns" zelfs dagelijks), en vertrek nog met regelmaat met een flinke tegenzin.
Maar ik weet wel dat ik, een keertje vertrokken, ik toch (waarschijnlijk ), zal genieten van het loopje, dus dat vertrekken is een horde die je gewoon moet nemen.

Nu zit ik zelfs op een punt dat het écht balen is, als ik eens een dagje niet kan lopen.

Dus BS ... blijven lopen nu, en niks forceren zou ik zo zeggen.

[BlackScorpion]

Het loopje woensdag was ehm... ik weet er niet zo veel meer van. Maar het was geen loopje waar ik van zei 'zaaaaalig!'. Ik heb wel wat fartleks gedaan, maar ik vrees dat ik die wat té snel probeerde te lopen. Want tegen het einde van mijn fartleks zat ik er bijna door. Gelukkig beetje kunnen recupereren in de 10 minuten gewoon lopen nadien.

Maar ook vandaag kijk ik een beetje op tegen te gaan lopen. Ik zit gewoon in een loop-dipje denk ik, kan gebeuren. Misschien ligt het aan het feit dat ik altijd hetzelfde rondje loop en er een beetje op uitgekeken raak. Alhoewel ik het wel handig vind te weten hoe ver ik ongeveer zit in mijn loopje. Nu het probleem is ook dat hier in de buurt niet veel te lopen valt buiten in / rond het parkje waar ik loop. Eind verderop gaan veel mensen lopen op het kerkhof, maar tegen dat ik daar ben gelopen, moet ik al terug draaien richting huis wanneer ik 30 minuten loop. Verder heb je nog rond het Fort, maar dat is erg ongelijke grond (veel risico op blessures) + er loopt blijkbaar tegenwoordig raar volk rond in de buurt en dat is daar erg afgelegen en donker. Ondanks ik me een alarmpje heb aangeschaft, ga ik dat toch niet riskeren. Dus dan zal het mijn toertje blijven doen zijn. Anders moet ik vandaag het eens in de andere richting lopen, alleen zien dat ik niet in mijn kop ga draaien omdat ik in de andere richting (met de klok mee ipv tegen de klok in) loop dan, haha.

Zondag staat mijn eerste 60 minuten loopje gepland, beetje zenuwachtig! Ik mag mezelf echt geen druk opleggen, want ik vrees dat ik dat nu wat aan het doen ben. Ik MOET elke andere dag lopen en ik MOET 30 minuten lopen en ik MOET 60 minuten lopen en blablabla. Dan durft het wel eens te gebeuren dat ik een beetje de pest erin krijg. Het moet leuk blijven, dus eens zien wat ik kan veranderen...

[martmarbus]

Als je de 60 niet in één keer kan lopen, dan loop je toch gewoon 2x 30min achter elkaar.

[dirk.vancoillie.5]

[BlackScorpion]

Op vrijdag heb ik mijn 30 minuten loopje eens in de andere richting gelopen, wat wel even hielp om wat verandering te hebben. Natuurlijk ben ik al zo gewend aan mijn gebruikelijke loopje (dus in de gebruikelijke richting), dat ik nu wel totaal in het ijle liep in verband met waar moet ik wanneer ongeveer zijn. Op zich viel het loopje vrijdag wel mee, maar ik bleef wel het gevoel hebben dat lopen een MOETEN geworden is in plaats van een WILLEN. En dat voelt niet leuk aan.

Soit, op zondag de deur uit gegaan, want ik moest en zou mijn 60 minuten behalven en ik had er eigenlijk wel zin in. In het weekend is het veel gemakkelijker om te WILLEN lopen dan in de week. Heeft misschien iets te maken met mentale moeheid in de week na het werk. Geen idee. Soit, ik begon met goede moed aan mijn 60 minuten. Het was prachtig weer, zonnetje en zo net tussen fris en goed in, aangenaam om in te lopen dus. Alleen was er wel best veel wind af en toe, maar doenbaar. Het ging allemaal heel goed eigenlijk, ik had al redelijk snel een goed ritme en snelheid vast, wat het lopen toch veel aangenamer maakt dan wanneer ik mijn ritme niet vind.

Ik voelde mijn benen na een tijdje wel, maar ze voelden niet zwaar ofzo aan. Ik had wel braaf de dagen ervoor mijn portie water gedronken, dus blijkbaar is hydratatie écht wel belangrijk. Er is een groot verschil tussen mijn benen voelen en dat ze echt als lood wegen ofzo. Dat gevoel had ik in dit loopje niet. Goed gedronken, Evy! Rond 45 minuten kreeg ik wel pijn in mijn rechterlies. Dat heb ik nog niet eerder gehad, best vervelende pijn eigenlijk. Bij het stappen voelde ik niets, maar bij het lopen was de pijn er. Anyhow, ik heb er toch doorgebeten, ik moest en zou die 60 minuten halen!

En beepbeep, opeens waren ze daar, 60 minuten dusted and done!
6,77 km op de tikker op 60 minuten en weer een boompje gepland in mijn Conqueror Challenge.

Klein vreugdehuppeltje en beetje langer uitgestapt dan normaal (geen stijve beentjes gehad!). Het voelt goed aan om mijn doel te bereiken! Ik neem nu wel 2 dagen rust, dan mijn lies kan genezen / uitrusten. Dus in plaats van vandaag, ga ik morgen lopen. En ik heb besloten om eventjes gewoon loopjes te doen zonder doel. Geen 30 minuten, 60 minuten, 5 km, of wat dan ook. Even geen druk. En heb ik geen zin om te lopen (maar écht geen zin), dan ga ik ook niet lopen. Gewoon even alles mag en niets moet. En wanneer ik me terug positief voel, kan ik eventueel terug de draad oppikken om mijn 60 minuten stilletjes te verlengen naar 90 minuten aka de 10 km (voor mij).

60 minuten man... wie had dat gedacht?

[Hellothere]

60 minuten man... wie had dat gedacht?

Fijn eh .
Nu inderdaad op naar het volgende doel, en dat is ook voor iedereen verschillend ... een beetje sneller, een beetje verder, een beetje ... met de nadruk op EEN BEETJE, niet alles ineens, maar beetje bij beetje.

Ook goed dat je die lies even laat rusten, dat noemt dan weer naar je lichaam luisteren.

Goed bezig dus, zou ik zeggen.

[martmarbus]

Schitterend gedaan.
Elke verbetering is een doel.
Niks moet.......

[BlackScorpion]

Gisteren was mijn eerste loopje in de visie van 'niets moet en alles mag'.

Ik had mijn loop/wandel interval times op oneindig gezet, zodat ik niet gebonden was aan X itteraties. Gestart waar ik altijd start in mijn kleine parkje en begonnen aan mijn gebruikelijke rondje. Maar 2 straten ver, ben ik rechts gegaan ipv altijd links en heb ik een andere route genomen. Eentje tussen velden en voetbalvelden ipv in en rond het parkje. Op een bepaald moment heb ik dan de keuze om verder te lopen, terug te draaien of via het fietspad terug richting parkje. Verder lopen zou me té ver gebracht hebben voor op een werkdag + dan kom ik op redelijk verlaten plekken en daar heb ik ook geen zin in (recent is er een delinquent gesignaleerd in onze buurt die vrouwen lastig valt, dus...). Terugdraaien had ik gekunnen, maar ik wilde eens gek doen. Dus via het fietspad terug richting parkje werd het. Misschien ook niet het slimste, want dat is een erg drukke weg waar met 70 rijdt en waar er enkel maar een dun verflijntje is tussen de auto's en het fietspad. Maar ok, ik heb het overleefd + er liep nog een andere loper op het fietspad, dus het zal ook wel mogen zeker?

Andere straat in en hopla het parkje in, waar ik terug richting begin punt ben gelopen ipv verder rond. Het is een weekdag, geen weekend. Ik was echt niet van plan om een lang(er) loopje te doen. Mijn interval-timer beepte op 25 minuten en ik zag dat ik niet ver van mijn beginpunt was en ik besloot om dan ook te stoppen. Niets moet en alles mag, remember? Geen tijdsdoelen, geen druk, gewoon leuk lopen.

Ik had me wel dik mispakt aan het weer. Een shirt (dat was ok) en mijn zwarte lange loopleggings (dat was niet zo ok). Ik voelde me alsof ik een mummy was, ingezwachteld in doeken. Dat wordt shortjes shoppen! En ook een goede pet, want zo heel de tijd in de zon pieren, voelde ook niet zo leuk aan de oogjes. En ok, er komt weer slechter en kouder weer aan. Maar dan ben ik toch voorbereid op de zomer hè.

En nog iets dat ik me onderweg heb voorgenomen in de visie van alles mag en niets moet: foto's nemen. Hiervoor zag ik vaak zichten die ik wel mooi vond om een foto van te nemen, maar ik deed het niet, want ik was aan het lopen. Vanaf nu als ik iets leuk zie, neem ik een foto, punt uit. Alles mag en niets moet!

En ok, in die 25 minuutjes heb ik natuurlijk geen ongelooflijke afstand afgelegd. Het was maar 2,84 km, maar het was leuk en dat is wat telt