Dagboek BlackScorpion

[sporterkertje]

Oei, dat is niet zo best.
Iedereen heeft een sport-ding in zijn lijf, het is alleen uitzoeken wat jou het beste ligt. Lopen, fietsen, yoga, zwemmen......er zijn 101 sporten.

Heb je een idee waarom lopen je niet ligt. Bij mij is het dat ze me gaan dwingen (pushen) om bvb. wedstrijden mee te doen of om toch intervals tijdens het lopen in te lassen. Dan heb ik het gevoel van pffff ik stop ermee, het hoeft voor mij niet meer,.... beginnen ze over mijn hartslag en zones, brrrrrr dan draait mijn maag ook al. Wanneer ik gewoon mijn ding kan doen zonder al dat gedoe, voel ik me als een vogeltje vrij in de lucht. Voor mij is lopen genieten, ontspanning, just run. Maar dat is voor mij, misschien is het bij jou een andere boosdoener die over je schouder kijkt, of dat het lopen echt helemaal je ding niet is.

Niets moet-alles mag

[BlackScorpion]

Ik denk dat ik inderdaad terug meer ga wandelen, misschien dat dan de goesting terug komt.

Goh, geen idee wat het voor mij is. Bij mij is er wel 1 persoon die regelmatig vraagt van doe je die wedstrijd niet mee, maar na 1 of 2 keer dringt die niet verder aan. Nee, het is gewoon dat het mij denk ik niet echt ligt. Ik heb in al mijn jaartjes nog maar 1 keer gehad dat ik een sport had, dat echt een passie was en ik heb al veel verschillende sporten gedaan. Ik heb oa. aan Tai-bo gedaan, dance aerobic, lengteklimmen, paardrijden, lopen, ... . Niets gaf me echt een drive. Het paardrijden vond ik leuk om met de paarden bezig te zijn, ik was de enige die een uur op voorhand kwam, gewoon om het paard rustig te borstelen en verzorgen. En ik mis de paarden zelf, maar het rijden niet. Ik had schrik bij het rijden, omdat het ten slotte geen fiets is, maar een levend wezen dat kan schrikken. Zo 1 keer voor een auto beland omdat paardje-lief schrok van iets. Gelukkig niets ergs gebeurd, auto kon gelukkig op tijd stoppen. Maar toch, het was schrikken en ik ben al een schrik-schijterd van mezelf, haha. Het enige wat echt een passie was, was boulderen (klimmen tot max 4 meter, zonder beveiliging). Daar heb ik ooit zelfs foto's zitten nemen van een moeilijke route om thuis te kunnen ontleden hoe ik die moest tacklen. Maar na een zware blessure en een lange tijd op non-actief stond ik terug op nul qua conditie en kracht (ervoor had ik niveau 6A) en ik had de moed niet om terug te beginnen, zeker omdat ik altijd op mijn uppie was. Dat is ook wat me tegenhoud om terug te beginnen, het er alleen zijn en van nul moeten beginnen.

Ach ja, ik kijk het nog even aan...

[dirk.vancoillie.5]

Voor mijn blessures was ik ook steeds bezig met hartslagen, snelheden, wedstrijden en intervals. Nu ben ik blij dat ik op een rustig tempo terug 5 km kan lopen, de rest hoeft niet meer alleen de HR omdat dat toch wel belangrijk is, zeker op oudere leeftijd. lopen is weer leuk geworden, probeer dat ook eens, gewoon op een tempo dat jou het best bevalt, is dat 6 km/u of 10 km/u het is om het even, gewoon in beweging blijven de rest laten stikken. succes en niet opgeven hé

[Woepi]

Idem dito, blijven bewegen. In september kun je gratis in alle sportcentra rondneuzen wat je het best ligt. Misschien een groepssport met leeftijdsgenoten of iets zoals judo waar je onderverdeeld wordt volgens eigen kunnen. Het niveau halen als vroeger zal moeilijk zijn.

[BlackScorpion]

Ik leef nog... of zoiets...

Het lopen heb ik finaal opgegeven, het was ok toen ik echt in de piek van mijn lopen zat. Maar van het moment dat ik niet elke andere dag meer kon lopen, het weer tegen stak, etc. ging het echt niet meer. Plus, buiten dat ik altijd wel blij was dat ik het gedaan had, vond ik het lopen eigenlijk niet zo leuk. Iets met teveel afzien en slechte uithouding. Ik heb denk ik een jaar lang totaal niets van sport gedaan, zelfs amper gaan wandelen. Maar ik merkte een paar weken geleden dat ik teveel opgekropte energie had, waar ik echt last van had. Denken aan sporten deed me moe worden, maar ik voelde dat er iets moest gebeuren.

Plan 1 was om terug te gaan boulderen. Maar daar stak ik zelf een stokje voor door iets met een mes en mijn hand. Op de ochtend van 24/12/2017 was ik met een mes aarde aan het afsteken van een geperst blok aarde voor mijn terrarium. Waar ik altijd bang voor was (ik ben onhandig), gebeurde ook. Ik schoot uit en het mes stak tussen duim en wijsvinger in mijn hand. Effe in shock gegaan (heb ik dat ook eens meegemaakt) en naar spoed gebracht door mijn ouders. Pees geraakt, maar gelukkig niet door. 6 draadjes en een hoop pijn later (ontsmetting is a bitch), was ik gelukkig klaar voor het kerstfeest die avond, haha. Maar tot op heden voelt het toch nog niet juist aan, litteken is zeer stijf en trekt, wat vrees ik niet echt goed is om te klimmen. Soit, ik heb deze week een 5 beurten kaart aangekocht die vervalt binnen 3 maanden, met als doel om tegen dan toch eens te gaan proberen. Unlike lopen, was klimmen wel echt een passie vroeger.

Plan 2 kwam in me op zo ongeveer 1 à 2 weken geleden: de loopband (waar ondertussen een dikke laag stof op lag). Nee, niet om te lopen, lopen is echt een no go geworden voor mij. Wat dan wel? Power walking! Tegen een hoger tempo krachtig wandelen, met de armen krachtig voor en achter bewegend. Ken je die gek bewegende snelwandelaar? Nee, dat is het ook niet, maar je kan het vergelijken. Ik ben nu aan het opbouwen en ik moet zeggen, dat gaat me beter af dan lopen. 5 minuutjes opwarmen aan 4 km/u, 20 minuutjes power walken aan 6 km/u en dan terug 5 minuutjes cooling down aan 4 en 3 km/u. 6 km/u lijkt nog niet veel, maar zo 'snel' liep ik op het einde van mijn korte loop-carrière. Dus ik stap al even snel als ik liep, haha. De bedoeling is om de tijd op te bouwen en misschien de snelheid een beetje. Het is geen lopen, maar naar het schijnt is het toch ook wel ok voor je conditie en dit zou ik wel eens kunnen volhouden! Natuurlijk, time will tell, alles is afwachten.

Doei,
Blacky

[martmarbus]

Jij bent ook echt eentje die ook niet kan stilzitten. Toch fijn dat je nog iets aan sport doet. Het maakt uiteindelijk niet uit wat voor een sport je beoefend. Als je maar beweegt.
Succes met je powerwalking. Het lijkt me best zwaar.

[BlackScorpion]

Thanks, goh veeeeel minder zwaar dan lopen, haha. Gisteren weer een 20 minuten gedaan met 5 minuten voor en na in- en uitwandelen. Het gaat voorlopig wel goed, nu stilletjes opbouwen. Zal blij zijn als ik de 5 km eens haal, heeft natuurlijk veel meer tijd nodig om 5 km te halen dan bij het lopen. Maar ach, ik ben in beweging hè! Straks nieuwe polsband ophalen voor mijn sporthorloge, volgens een collega zou die veel aangenamer zitten.

[martmarbus]

Toppie

[BlackScorpion]

Het is weekend, dus vandaag eens 5 minuutjes langer gegaan in mijn "training". Het was wel aan de hartslag even te zien, want waar ik de laatste paar keer overging naar cooling down en nu dus 5 minuten verder ging, schoot die eventjes omhoog. Ik weet wel niet of ik de lengte van vandaag in de week ook ga kunnen halen, want na het werk ben ik meestal toch iets vermoeider. Maar dat zal ook wel opbouwen . Traag maar gestaag! Ik weet dat dit niet te vergelijken is met jullie, het is dan ook "wandelen" tov lopen, dus is het ok om dat hier bij te houden? Maar ach, bewegen is bewegen hè!

https://mysports.tomtom.com/service/web ... ormat=html

[martmarbus]

Je hebt gelijk. Als er zelf maar een goed gevoel over hebt.
Dan.maakt snelheid echt niks uit.