het lukt niet :(

[Verspecht Elke]

Helaba,

Al jaren horen mensen in mijn omgeving de plannen om te starten met lopen. Maar nooit kwam ik tot actie, elk excuus was goed genoeg.
Maar een tijdje geleden was ik mijn eigen uitstelgedrag beu en ben ik van de ene op de andere dag toch begonnen met start 2 run.
Het was niet evident, omdat ik weinig conditie heb en al heel lang geen sport heb gedaan (tenzij achter een peuter hollen meetelt )
Maar tot mijn eigen verbazing lukt het mij wel.
Ik loop met evi in mijn oren, dus elke week 3 keer, telkens het zelfde schema, en de week erop een stapje vooruit (want lees dat er verschillende schema's zijn).
Ik heb wel soms, als ik me niet klaar voelde voor de volgende les (falingsangst ) soms een extra les er aan geplakt, zo dat ik 4 keer hetzelfde liep.

Ondertussen heb ik mij ook betere loopschoenen aangeschaft, omdat mijn enkels toch wat te verduren kregen.

En heb al meermaals de euforie meegemaakt omdat een les toch goed gaat. Ik heb mijn zelfvertrouwen dus toch al serieus een boost gegeven
Maar... tot vorige week.
Ik ben dinsdag les tien gaan lopen, dus de eerste les van een nieuwe week (3m-4m-4m-3m-3m). Ik had hier op voorhand wel wat schrik voor dat mij dit niet zou lukken.
Maar het lukte toch...
Tot ik donderdag les elf ging lopen. Na 3minuten lopen, 2 minuten wandelen, moest ik 4minuten lopen, maar ik heb na 2 minuten echt moeten opgeven.
Ik moet wel toegeven dat ik blijf kampen met het stemmetje in mijn hoofd dat mij verteld dat ik het niet kan, dat ik moet opgeven, maar tot nu toe ik had ik daar maar 1 keer aan toegegeven (enkel deed heel veel pijn).
Dus ik heb echt tot het uiterste gegaan, want ik wou niet opgeven. Maar ik moest, mijn maag deed zoveel pijn, dat ik bijna moest overgeven.
Ik weet niet hoe dit kwam, had ik nu toch teveel of te zwaar gegeten te kort voor mijn loopsessie. Kwam het door dat er zoveel tegenwind was?

Ik was van plan mij niet te laten kennen, dus volgende dag (vrijdag) stond ik weer paraat (ik heb mijn rustdag overgeslagen omdat ik vond dat ik eigenlijk niet gelopen had).
Maar ook weer hetzelfde plaatje, weer moeten opgeven door hevige maagpijn.
Ik had toen echt op mijn eten gelet, en na mijn avondeten niets meer gegeten. Er zat 3u tussen mijn avondeten en loopsessie, wel nog water gedronken.
Er was wel weer hevige wind, zelfs tijdens het wandelen moest ik mijn hoofd opzij houden of ik kon bijna niet ademen door de wind.

Dan toch maar besloten om iets van rust te nemen, en gisteren avond weer gestart met les 11 (voor de derde maal).
Nu heb ik 3minuten lopen, 2 minuten wandelen, 4 minuten lopen, 3 minuten wandelen en moest ik terug starten. Maar het ging niet. Weer deed mijn maag enorm pijn, en zag ik allemaal vlekken voor mijn ogen.
Het plan was eerst om dan iets langer te wandelen, en toch nog te beginnen lopen. Ik heb dit ook gedaan, maar na 30 seconden dacht ik echt dat ik ging flauwvallen..

Ik ben zo kwaad op mezelf. Ik snap echt niet hoe dit nu komt. Ik heb deze les al gelopen en dit lukte mij. Waarom dan nu niet meer?
En ik vrees dat ik mijn opbouw volledig kwijt speel, want ik heb al een week geen volledige les meer gelopen.

Is er iemand dat dit ook al meemaakte, of soms weet wat er zou kunnen spelen?

[AmedeeVanGasse]

Heb je een idee hoe snel je ongeveer loopt? Misschien helpt het om trager te lopen.

[Verspecht Elke]

Ik heb in begin wat moeite gehad met het juiste tempo te vinden, maar heb het gevoel dat dit wel goed zit.
Als ik trager loop, heb ik het gevoel dat ik stil val en meer moeite moet doen om vooruit te blijven gaan.
Ik denk ook niet dat ik vree snel loop ze

[LievenJ]

Ik weet dat dit voor een beginnende loper misschien overdreven gaat klinken maar:
1) Heb je aangepast schoeisel (looptest bij running center en eventueel schoenen die je over of onderponatie tegen gaan).
2) ik zou toch even aanraden te kijken wat je hartslag is. Door stevige tegenwind ga je al snel in het rood (je hebt het gevoel dat je niet vooruit gaat (wat ik werkelijk ook zo is MAAR je moet op de hartslag letten en dan kan het zijn dat je een slakje bent).

Toi toi!

[Holenmens]

Het is wel de bedoeling dat het wat relaxed gaat, als je jezelf al onder zo'n grote druk zet kan het wel wat lastig worden ja. Beetje moeilijk in te schatten zo maar het lijkt me dat je of te snel probeert te gaan of niet voldoende conditie hebt opgebouwd juist omdat je te snel probeerde te gaan in voorgaande lessen. Laat het schema even los en loop gewoon ontspannen een afstand en een tempo wat je makkelijk kan volhouden zonder dat je buiten adem raakt. Als je dit een paar weekjes doet kan je het schema weer oppikken en zul je zien dat het vanzelf gaat.
Als je echt moeite hebt om een redelijke afstand te lopen bouw dan een paar wandeldagen in. Je hartslag moet laag genoeg blijven om vooruitgang te kunnen boeken.

Succes!

[Hellothere]

Niks aan toe te voegen, hartslag en ademhaling zijn de belangrijkste factoren als je conditioneel nog aan het opbouwen bent, en als wind je parten speelt, ga je, zoals hier al gezegd heel snel in het rood hoor.

Dus vertragen als je het gevoel hebt dat het moeilijker wordt (of beter nog, een hartslagmeter gebruiken die je tijdig terugfluit).

En zelfs al heb je het gevoel dat je als een slak vooruit tsjokt, nog altijd beter met een slakkengang je minuten vol te lopen (of wat dan misschien voor lopen moet doorgaan ), dan iets sneller te gaan, en volledig buiten adem te gaan lopen. Een keer je dat half uur loopt heb je nog tijd en gelegenheid genoeg om sneller, verder, langer ... te gaan lopen.

Ik zie niet echt iets bij het lopen wat die maagpijn zou kunnen veroorzaken, maar ik ga het gemakkelijkheidshalve nog even op stress en faalangst houden.
Misschien is het voorstel van Holenmens nog zo slecht niet, probeer eerst te relaxen en te gaan geniet van het lopen. zoals je nu bezig bent riskeer je inderdaad dat je tot een dag tot het besluit komt dat het toch allemaal niks voor jou is, en dat er gelijk helemaal de brui aan geeft. En het is net de bedoeling dat het lopen relaxed is, en ontspannend werkt (voor lichaam en geest) wat voor jou duidelijk niet het geval is.

Dus take it easy, laat de S2R even aan de kant, en probeer zo nu en dan enkele minuutjes te lopen. Doe dat in de natuur, geen muziek, geen instructies in de oren, niet teveel mensen waarvan je denkt dat die je in het oog houden, gewoon, jij, jijzelf en bos of park. Luister naar je eigen ademhaling en loop, rustig, heel op 't gemakske, voel dat tempo, en je zal zelf ontdekken hoe je moet lopen om die minuten toch vol te houden.

Kan je dat, en trek je weer met plezier die loopschoenen aan, neemt dan Evy terug mee als coach, schakel één (of twee) weken terug, en blijf luisteren naar je lichaam, je ademhaling, voel die hartslag (of gebruik een hartslagmeter, nog beter ..).

Tenslotte nog, hier op het forum is een topic waarvan het verhaal heel erg lijkt op dat van jou. Het gaat ook om iemand die vond dat het niet lukte, dat ze niet gemaakt is om te lopen ... Mits een beetje begeleiding, goede raad, en luisteren naar het lichaam (de hartslagmeter) loopt de dame nu met gemak 30 minuten.

Het topic is aanmoedigen .

Lees het misschien ook even door, wellicht kan het je nog bijkomende inspiratie geven.

[fann]

Ik ben vorig jaar moeten stoppen wegens knieklachten, ik liep toen tussen de 7 en 10 kilometer per keer...

Na 3 maanden kinesist wegens een ontstoken ligament en oefeningen ben ik begin februari aan start to run begonnen in een groep hier op de piste in Deurne.

Het leek mij belachelijk traag in het begin (6,5 km tot max 7 km per uur) maar iedereen uit onze groep kan nu wel 35 minuten aan een stuk lopen en vrijdag gaan we gezellig samen onze 5 km lopen !

En ik geniet er met volle teugen van en voel niks meer van pijn in mijn knie....

Succes !!

[Fieke87]

In het begin moet je absoluut geen rekening houden met hoe snel je wel niet loopt. Je moet tijdens de loopstukjes nog kunnen praten zonder tussen elk woord naar adem te happen. Kan je dat niet, dan loop je te snel. In het begin loop je dus heel traag (in mijn geval mag je dat heeel letterlijk nemen). Dat maakt ook niet uit, eerst conditie en afstand, snelheid komt pas als je de gewenste afstand comfotabel kan lopen.
Als je zwarte vlekken krijgt, braken etc, dat is niet normaal aan een rustig tempo, dus 2 opties, ofwel loop je te snel, ofwel moet je naar een dokter voor een screening want dan zit je volgens mij met een lichamelijk probleem.

[El Pollo Diablo]

niet té veeleisend zijn voor jezelf. Verander om te beginnen eens van "Het lukt niet" naar "Het lukt nu even niet". Da's net hetzelfde, maar minder streng voor jezelf.
Misschien ook geen slecht idee om even voor jezelf na te gaan waarom je juist faalangst hebt? Als je daar wat inzicht in krijgt kan het je misschien helpen om wat meer ontspannen te lopen.

[Patricia vT]

Ik ben beslist geen specialist op het gebied van hardlopen maar zie mij maar als een roeier in hetzelfde bootje.

Een paar tips die mij geholpen hebben om een half jaar geleden de strijd met mijn lichaam te winnen:
- ga naar de dokter om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Iets simpels als een maagzweertje kan problemen geven bij het lopen. Als de dokter niets vindt kun je:

- bij storm of sterke wind in een woonwijk gaan lopen. Daar is de tegenstand veel minder en hoef je je minder in te spannen om op vaart te blijven. Trek je niets aan van anderen, die vinden het waarschijnlijk alleen maar knap dat jij wel durft en zij niet. (of ze merken je niet eens op)
- ga terug naar de laatste les die nog wel lukte en probeer 10 seconden langer door te rennen als Evy zegt dat je weer mag wandelen. Het verschil met de volgende les is dan verwaarloosbaar klein.
- Een bepaalde les - in jouw geval les 11 - kan op den duur zo'n psychische belasting geven dat het beter is om de hele les over te slaan en van les 10 naar les 12 gaan. Als je twee of drie keer les 10 hebt gelopen ben je inmiddels wel toe aan les 12. Wil je per sé les 11 lopen, hak deze dan in stukjes die je wel aankunt. Twee minuten wandelen, drie minuten lopen, dan Evy de mond snoeren en een stukje stevig doorlopen en daarna zet je Evy weer aan. Duurt de les wel wat langer maar je haalt je doel: de hele les uitlopen.
- Het kan zijn dat je last hebt van stuwing bij je lever wat lijkt op maagpijn (aan de rechterkant net onder je ribben). Je bloed wordt dat zo hard door je lijf gepompt dat je lever al dat bloed niet kan verwerken en die stuwing bij je lever doet dan pijn. Oplossing: tempo eruit halen dus of rustiger gaan lopen of gaan wandelen, op twee passen inademen en op vier passen uitademen waarbij je uitademt alsof je een ballon opblaast (voor de vrouwen onder ons, net als puffen bij een bevalling).

En als dat allemaal niet helpt kun je ook nog gaan zwemmen. Of de bus nemen