Dagboek van Ayla: week 2

forward is forward!

En zo zit week 2 er alweer op! Poeh, zeker geen week zonder slag of stoot. 

Om maar even positief van start te gaan: sessie 1 ging eigenlijk best wel lekker. Ik ben blij dat ik niet in Nederland was, want ik denk dat storm Eunice me het wat moeilijker had gemaakt. 😅 Sessie 2, daarentegen, ging me helaas wat minder makkelijk af. Mijn vriend en ik hadden er al een aardige dag op zitten en mijn energie level was erg laag. Wellicht was dit niet de beste combi. Aan de andere kant, was ik mijn slechte humeur wel snel vergeten door het buiten adem zijn! Je kan het maar beter van de zonnige kant bekijken hè?! 😜 Over de zon gesproken, ik mocht tijdens het lopen wel genieten van de zonsondergang en dat verveelt nooit. 😋 

Donderdagnacht zijn we op de trein gestapt naar Nederland om hier mijn verjaardag met vrienden te vieren en nog een avondje te carnavallen. Dat mag natuurlijk niet ontbreken! 🕺 Een doorbroken nacht maakte me niet bepaald enthousiast om te gaan rennen, maar ik heb mezelf toch zover gekregen om te gaan. Schiet anders ook niet echt op, toch? 😅 Nou, ik kan je zeggen dat ik er geen spijt van had! Verbazingwekkend genoeg lukte het me gewoon weer. Soms dacht ik echt dat ik die 3 minuten niet ging halen 😰, maar toch deed ik het en toen de tijd voorbij was voelde ik me dan ook extra trots. Dat is toch een heerlijk gevoel! Ik gun jullie allemaal zo’n gevoel van voldoening en weten dat je tot meer in staat bent dan je denkt. De eerste stap is om gewoon te gaan. Your speed doesn’t matter, forward is forward! 💪

Fijn weekend iedereen en hopelijk tot de volgende 🙋🏻‍♀️

In week 3 ging het wat stroever. Dat lees je hier.